chěng róng
chěng chí
chěng néng
chěng ruì
chěng zhōu
chěng bù
chěng qiǎo
chěng bīng
chěng shuō
chěng láo
chěng cí
chěng huái
chěng yú
chěng guān
chěng xīn
chěng shén
chěng zǎo
chěng xiào
chěng yán
chěng shè
chěng jì
chěng qíng
chěng guài
chěng móu
chěng zú
chěng qí
chěng yù
chěng xù
chěng sì
chěng jì
chěng qì
chěng cái
chěng wàng
chěng qiáng
chěng jùn
chěng guāng
chěng jì
chěng pèi
chěng xiào
chěng zhòu
chěng kuài
chěng zhì
chěng mài
chěng biàn
chěng mǎ
chěng zòng
chěng cí
chěng wù
chěng zhú
chěng bào
chěng kuā
chěng wàng
chěng jì
chěng lì
chěng mù
chěng jiē
chěng zī
chěng yì
chěng yuè
chěng jiào
chěng biàn
⒈ 驰骋；奔走。
引《楚辞·九歌·湘君》：“鼂骋騖兮江皋，夕弭节兮北渚。”
《文选·班固＜西都赋＞》：“连交合众，骋騖乎其中。”
李周翰注：“骋騖，犹驰逐。”
唐独孤及《唐故殿中侍御史萧府君文章集录序》：“方将乘惊风以骋騖，视青云如咫尺。”
⒉ 犹致力。
引唐韩愈《复志赋》：“朝骋騖乎书林兮，夕翱翔乎艺苑。”
宋苏辙《庐山栖贤寺新修僧堂记》：“今夫骋騖乎俗学而不闻大道，虽勤劳没齿，余知其无以死也。”
任意驱驰，有角逐争斗的意思。