qí guī
qí jiǔ
qí shān
qí dìng
qí tóng
qí ài
qí dié
qí líng
qí yù
qí gǒu
qí sǒu
qí shuò
qí jiù
qí jué
qí nián
qí gǒu
qí chén
qí xiàn
qí shòu
qí sù
qí mào
qí zhǐ
qí jiāng
qí chǐ
qí dū
qí yīng
qí sù
qí lǜ
qí jùn
qí míng
qí zhé
qí xián
qí zhuàng
qí lǎo
qí pó
péng jiù
cháng jiù
kuǎn jiù
yóu jiù
niàn jiù
xūn jiù
yǎ jiù
yuán jiù
qiú jiù
xù jiù
yī jiù
nǎng jiù
qīn jiù
gù jiù
rèn jiù
pò jiù
shī jiù
yǒu jiù
huà jiù
gǔ jiù
qí jiù
wán jiù
sù jiù
àn jiù
láo jiù
wú jiù
cán jiù
sī jiù
lǎo jiù
xiāng jiù
lùn jiù
chén jiù
rú jiù
huái jiù
zhī jiù
liú jiù
yí jiù
ēn jiù
gǎi jiù
lǐ jiù
qíng jiù
gǎn jiù
xī jiù
xù jiù
zǔ jiù
zūn jiù
qín jiù
gè jiù
fù jiù
zhé jiù
tōng jiù
fǎng jiù
zhuī jiù
qì jiù
dǎng jiù
zhāo jiù
dǔ jiù
liàn jiù
tuō jiù
qī jiù
liáo jiù
fèi jiù
dào jiù
sù jiù
réng jiù
sù jiù
yì jiù
chǐ jiù
wéi jiù
yīn jiù
shì jiù
zhào jiù
jiāo jiù
dūn jiù
shǒu jiù
xù jiù
qiáo jiù
yǒu jiù
hè jiù
fǔ jiù
mén jiù
fán jiù
lǜ jiù
⒈ 年高望重者。
引《汉书·萧育传》：“上以育耆旧名臣，乃以三公使车，载育入殿中受策。”
唐杜甫《忆昔》诗之二：“伤心不忍问耆旧，復恐初从乱离説。”
元虞集《苏武慢》词：“空自笑洛下书生， 襄阳耆旧，梦底几时曾见。”
清方苞《白云先生传》：“当是时， 三楚、吴、越耆旧，多立名义，以文术相高。”
郑泽《壬子秋日作诗奉呈》：“煌煌《邱》与《索》，渊粹惟耆旧。先生守遗经，清风淡儒素。”
年高而有才德的人。
1. 年老，六十岁以上的人：耆老。耆年。耆绅。耆宿（sù ）（指在社会上有名望的老年人）。
2. 强横。
旧读音：jiù旧jiù(1)（形）过去的；过时的（跟“新”相对）：～时代｜～经验｜～社会｜不要用～脑筋对待新事物。(2)（形）因经过长时间或经过使用而变色或变形的（跟“新”相对）：～书｜～衣服｜窗纱～了。(3)（形）曾经有过的；以前的（多用于现在已改变建制的行政区域）：张家口是～察哈尔省省会。(4)（形）老交情；老朋友：怀～｜念～｜亲戚故～。