suī fù
lián fù
fán fù
gài fù
bǔ fù
gān fù
wěi fù
yōu fù
xuán fù
ān fù
xù fù
bù fù
yì fù
bào fù
shí fù
xiǎo fù
bó fù
jìng fù
pū fù
bǐng fù
què fù
wán fù
hái fù
chóng fù
xí fù
qú fù
jìng fù
zhōu fù
chí fù
kāng fù
yào fù
pī fù
xìng fù
xiāo fù
yì fù
fǎn fù
dān fù
fǎn fù
juān fù
chóng fù
huī fù
kǎi fù
guī fù
zhōng fù
pián fù
cì fù
lǚ fù
kuàng fù
hán fù
xún fù
kuāng fù
guān fù
pà fù
yán fù
shèng fù
mǎi fù
fèng fù
jiǎng fù
shōu fù
zhào fù
jìn fù
huí fù
chuān fù
lái fù
zhuī fù
xiū fù
cái fù
xiāo fù
zhēn fù
yáng fù
huán fù
fēi fù
qǐ fù
kān fù
sēn fù
zhàn fù
pà fù
kāi fù
jiǎo fù
kǔn fù
gěi fù
sān fù
biàn fù
jiǔ fù
qiān fù
kěn fù
zuò fù
zhèng fù
juān fù
tuò fù
xíng fù
wǎng fù
kè fù
xiū fù
bō fù
qiān fù
bì fù
bāo fù
chóu fù
rǒng fù
yòu fù
qǔ fù
qǐ fù
bó fù
guāng fù
qǐ fù
fán fù
guī fù
biàn fù
mí fù
gù fù
diàn fù
sū fù
céng fù
dá fù
cǐ fù
wú fù
quán fù
⒈ 亦作“况復”。
⒉ 更加；加上。
引隋炀帝《白马篇》：“本持身许国，况復武功彰。”
唐杜甫《寄杜位》诗：“干戈况復尘随眼，鬢髮还应雪满头。”
明梁辰鱼《于虎丘殿阶遇张月容》曲：“眼波横，况復香肩偷凭。”
⒊ 何况，况且。
引《陈书·江总传》：“况復才未半古，尸素若兹。”
唐马总《意林·傅子》：“蜘蛛作罗，蜂之作窠，其巧亦妙矣，况復人乎？”
唐刘驾《寄远》诗：“得书喜犹甚，况復见君时。”
⒋ 仿佛，好像。
引唐寒山《诗》之一三四：“呼之迴面视，况復不相识。”
况kuàng(1)（名）情形：情～｜状～｜近～。(2)（动）比方：比～｜以古～今。(3)（kuànɡ）姓。况kuàng〈书〉况且；何况。
复读音：fù复fù(1)（动）重复：～写｜～制。(2)（形）繁复：～姓｜～分数｜～比例。(3)（动）转过去或转回来：反～无常｜翻来～去｜循环往～。(4)（动）回答；答复：～信｜请即电～。也作覆。(5)（动）恢复：光～｜收～｜～婚。(6)（动）报复：～仇。(7)（副）再；又：旧病～发｜死灰～燃｜死而～苏｜一去不～返。