zuǐ wèi
dàn wèi
chī wèi
kūn wèi
shí wèi
tǐ wèi
dú wèi
cù wèi
gǔ wèi
dān wèi
cù wèi
guǎ wèi
jiáo wèi
hé wèi
gāo wèi
rén wèi
shān wèi
chuò wèi
duì wèi
xiǎng wèi
qíng wèi
xìng wèi
gān wèi
jì wèi
dǐng wèi
lǔ wèi
hán wèi
guài wèi
sè wèi
shuǐ wèi
jiū wèi
le wèi
jiāo wèi
zāo wèi
guò wèi
yú wèi
wán wèi
yán wèi
zǔ wèi
tiáo wèi
lù wèi
dān wèi
zhēn wèi
qù wèi
lán wèi
wú wèi
yì wèi
yì wèi
xún wèi
shén wèi
jiāng wèi
cí wèi
shēng wèi
biàn wèi
wán wèi
biàn wèi
pī wèi
gē wèi
pǎo wèi
bǎi wèi
huàn wèi
dàn wèi
àn wèi
chéng wèi
shèng wèi
lùn wèi
pǐn wèi
huí wèi
shāng wèi
yǒu wèi
là wèi
jiā wèi
sī wèi
cháng wèi
shì wèi
là wèi
qīn wèi
gāo wèi
hǎi wèi
fēng wèi
chǔ wèi
tǔ wèi
pí wèi
xiāng wèi
dì wèi
èr wèi
wǔ wèi
zī wèi
chòu wèi
gòu wèi
xiān wèi
nuǎn wèi
yī wèi
pín wèi
kǒu wèi
shī wèi
qì wèi
běn wèi
yuán wèi
dān wèi
lèi wèi
qīng wèi
nán wèi
nì wei
jué wèi
zǎn wèi
xì wèi
jiān wèi
yín wèi
měi wèi
róng wèi
zhēn wèi
tián wèi
hòu wèi
tí wèi
qí wèi
fá wèi
kuàng wèi
chún wèi
chěng wèi
miào wèi
fěng wèi
qì wèi
méi wèi
kǔ wèi
rù wèi
jiē wèi
yì wèi
hòu wèi
liè wèi
jiā wèi
màn wèi
jùn wèi
况味kuàngwèi
(1) 情形和情味
[.好工具]例中隐冷官闲况味。——耶律楚材《和抟霄韵代水陆疏文》英circumstance;condition⒈ 亦作“况味”。景况和情味。
引宋范仲淹《与工部同年书》：“工部同年，近日况味如何？须是以道自乐。”
清蒲松龄《聊斋志异·宫梦弼》：“新妇在乞人中，稔其况味，今日视之，觉有天堂地狱之别。”
郑振铎《海燕·黄昏的观前街》：“它比城市多了些乡野的荒凉况味，比乡村却又少了些质朴自然的风趣。”
景况、滋味。
况kuàng(1)（名）情形：情～｜状～｜近～。(2)（动）比方：比～｜以古～今。(3)（kuànɡ）姓。况kuàng〈书〉况且；何况。
味读音：wèi味wèi(1)（名）物质所具有的能使舌头得到某种味觉的特性：～道。(2)（名）物质所具有的能使鼻子得到某种嗅觉的特性：气～。(3)（名）意味；趣味：兴～。(4)（动）辨别味道。(5)（量）中药配方；药物的一种叫一味：三～药。