wèi yú
lì yú
yǒng yú
guī yú
yòu yú
xiàn yú
shè yú
duì yú
pín yú
dìng yú
jīng yú
jiàn yú
děng yú
gōng yú
lì yú
xíng yú
jī yú
guò yú
chàng yú
zhū yú
yù yú
shǐ yú
nán yú
jiāng yú
chán yú
zhōng yú
chún yú
bīn yú
xiǎo yú
lín yú
jí yú
chún yú
jiè yú
chǔ yú
pì yú
shèng yú
yǒu yú
pù yú
jǐ yú
yuán yú
ān yú
guī yú
lè yú
zhì yú
pò yú
hù yú
yì yú
biàn yú
kǔ yú
xiān yú
cháng yú
shǎo yú
yòng yú
jū yú
chū yú
zhī yú
shàn yú
yóu yú
guàn yú
jìn yú
guān yú
zhōng yú
xuān yú
hé yú
jiàn yú
kuàng yú
gān yú
duō yú
fú yú
gǎn yú
xiāng yú
⒈ 连词。何况。
引《易·乾》：“天且弗违，而况於人乎？况於鬼神乎？”
《孟子·离娄上》：“君不行仁政而富之，皆弃於孔子者也，况於为之强战？”
《史记·穰侯列传论》：“及其贵极富溢，一夫开説，身折势夺而以忧死，况於羈於之臣乎！”
况kuàng(1)（名）情形：情～｜状～｜近～。(2)（动）比方：比～｜以古～今。(3)（kuànɡ）姓。况kuàng〈书〉况且；何况。
于读音：yú[ yú ]1. 介词
ａ．在，如“生于北京”
ｂ．到，如“荣誉归于老师”
ｃ．对，如“勤于学习”
ｄ．向，如“出于自愿”
ｅ．给，如“问道于盲”
ｆ．自，从，如“取之于民”
ｇ．表比较，如“重于泰山”
ｈ．表被动，如“限于水平”
2. 后缀
ａ．在形容词后，如“疏于防范”
ｂ．在动词后，如“属于未来
3. 姓。