yàn fú
yàn qì
yàn jiàn
yàn jué
yàn shèng
yàn zǔ
yàn zhái
yàn shí
yàn yì
yàn nǎo
yàn yàn
yàn dú
yàn zēng
yàn liàn
yàn dāng
yàn yì
yàn bīng
yàn gǔ
yàn yóu
yàn kǔ
yàn hèn
yàn fán
yàn yì
yàn qì
yàn yì
yàn huò
yàn xué
yàn shì
yàn huì
yàn yù
yàn dùn
yàn bào
yàn hé
yàn bó
yàn dài
yàn jiān
yàn dì
yàn guān
yàn yān
yàn juàn
yàn wén
yàn luàn
yàn fù
yàn àn
yàn jiàn
yàn nì
yàn ráng
yàn rán
yàn hàn
yàn mèi
yàn zhàn
yàn jī
yàn wù
yàn mèi
yàn huàn
yàn jì
yàn bǐ
yàn mèng
yàn xīn
yàn shì
yàn dài
yàn jí
yàn hùn
yàn sè
yàn lí
yàn mǎn
yàn huà
yàn rì
yàn shā
yàn yāo
qíng gǔ
bì gǔ
kuáng gǔ
huò gǔ
shé gǔ
zhèn gǔ
hú gǔ
gǔ gǔ
jué gǔ
huáng gǔ
zhēn gǔ
shěn gǔ
mái gǔ
dú gǔ
chán gǔ
zhǒng gǔ
wū gǔ
bù gǔ
shù gǔ
gàn gǔ
shī gǔ
yín gǔ
chuī gǔ
shī gǔ
yàn gǔ
chì gǔ
yāo gǔ
shí gǔ
bìng gǔ
zhěng gǔ
qì gǔ
yǎn gǔ
zhài gǔ
谓(.好工具)以巫术致灾祸于人。
⒈ 谓以巫术致灾祸于人。
引《隋书·赵绰传》：“刑部侍郎辛亶，尝衣绯褌，俗云利於官，上以为厌蛊，将斩之。”
《北史·恩倖传·穆提婆》：“又恐胡后不可以正义离间，乃外求左道行厌蛊之术，旬朔之间， 胡氏遂即精神恍惚，言笑无恒， 后主遂渐相畏恶。”
《新唐书·肃宗七女传·郜国公主》：“贞元四年，又以厌蛊废。”
清蒲松龄《聊斋志异·林四娘》：“夫人窥见其容，疑人世无此妖丽，非鬼必狐，惧为厌蛊，劝公絶之。”
厌yàn(1)（动）满足：贪得无～。(2)（动）因过多而不喜欢：看～了。(3)（动）憎恶：～恶｜～弃。
蛊读音：gǔ蛊gǔ把许多毒虫放在器皿里；使互相吞食；最后剩下不死的毒虫叫蛊；旧时传说可用来毒害人。