yàn jiàn
yàn yì
yàn yān
yàn jì
yàn bào
yàn jí
yàn nǎo
yàn luàn
yàn dài
yàn jué
yàn dāng
yàn yì
yàn huà
yàn juàn
yàn kǔ
yàn xīn
yàn shì
yàn huàn
yàn rán
yàn bó
yàn dài
yàn sè
yàn lí
yàn shā
yàn hé
yàn mèng
yàn yāo
yàn shì
yàn zēng
yàn àn
yàn bǐ
yàn dùn
yàn rì
yàn jiàn
yàn hùn
yàn mèi
yàn bīng
yàn gǔ
yàn jī
yàn qì
yàn shèng
yàn huì
yàn fù
yàn xué
yàn yì
yàn dì
yàn hàn
yàn fú
yàn mèi
yàn liàn
yàn jiān
yàn shí
yàn yì
yàn wén
yàn guān
yàn hèn
yàn mǎn
yàn huò
yàn nì
yàn zhái
yàn dú
yàn ráng
yàn yù
yàn yàn
yàn fán
yàn qì
yàn wù
yàn zǔ
yàn zhàn
yàn yóu
吃饱；吃腻。
满足。
⒈ 吃饱；吃腻。
引汉严忌《哀时命》：“时厌飫而不用兮，且隐伏而远身。”
唐杜甫《丽人行》：“犀筋厌飫久未下，鸞刀缕切空纷纶。”
宋周煇《清波杂志》卷八：“每食数斤，犹未厌飫。”
明刘元卿《贤奕编·怀古》：“宾客入口无几，堆盘累碟，深杯大瓢，秖以厌飫诸僕从耳。”
《北齐书·魏收传》：“闻诸君子，雅道之士，游遨经术，厌飫文史。”
⒉ 满足。
引清恽敬《＜香石诗钞＞序》：“即如粤中白沙、甘泉之诗，世所谓不为道学所掩者，而於近今诗人之意已不能厌飫，况其他哉！”
饱食。唐．杜甫〈丽人行〉：「犀נּ厌饫久未下，鸾刀缕切空纷纶。」元．无名氏《陈州粜米．第三折》：「爷说道，前头有的尽你吃，尽你用，又与我一件儿厌饫的东西，敢是苦茶儿。」也作「餍饫」。