jiàn zhì
jiàn jiǎ
jiàn chì
jiàn tǐ
jiàn jì
jiàn jì
jiàn miè
jiàn wū
jiàn lèi
jiàn sī
jiàn míng
jiàn sī
jiàn huì
jiàn shì
jiàn tóng
jiàn chén
jiàn wēi
jiàn shū
jiàn ruò
jiàn lǎo
jiàn yàng
jiàn shì
jiàn nián
jiàn nèi
jiàn qū
jiàn fú
jiàn rén
jiàn wù
jiàn xī
jiàn rú
jiàn mào
jiàn kē
jiàn chēng
jiàn wèi
jiàn è
jiàn shū
jiàn shì
jiàn qì
jiàn chū
jiàn fáng
jiàn yì
jiàn mín
jiàn yōng
jiàn wù
jiàn gōng
jiàn lì
jiàn tún
jiàn xiàng
jiàn kè
jiàn huò
jiàn zǒu
jiàn chén
jiàn pín
jiàn bēi
jiàn pēi
jiàn shēng
jiàn qì
jiàn zhí
jiàn nú
jiàn zǐ
jiàn fū
jiàn zú
jiàn zī
jiàn shì
jiàn gōng
jiàn jiǎn
jiàn gǔ
jiàn qiè
jiàn zì
jiàn mài
jiàn gèng
jiàn líng
jiàn pī
jiàn biǎo
jiàn gēng
jiàn zōng
jiàn jì
jiàn bèi
jiàn jiàng
jiàn lòu
jiàn shì
jiàn rì
jiàn sì
jiàn qǔ
jiàn chù
jiàn bǐ
jiàn yīn
jiàn zhí
jiàn gǒu
jiàn chǐ
jiàn chóng
jiàn zhǒng
jiàn zào
jiàn yè
jiàn shēn
jiàn mìng
jiàn shù
jiàn lèi
jiàn lì
jiàn méng
jiàn jì
jiàn cái
jiàn dì
jiàn yù
jiàn yǒng
jiàn shù
jiàn dàn
jiàn xū
jiàn pǐn
jiàn wǔ
jiàn yì
jiàn yú
jiàn tāi
jiàn qióng
jiàn shì
jiàn rǔ
jiàn bì
jiàn hào
jiàn huò
jiàn rǒng
jiàn shì
jiàn jīng
jiàn xià
jiàn báo
jiàn shòu
jiàn xíng
jiàn pí
jiàn chù
jiàn jià
jiàn liè
jiàn fā
jiàn nǚ
jiàn fú
jiàn cái
jiàn xìng
jiàn chóu
jiàn liú
jiàn zhí
jiàn zhūn
jiàn mò
jiàn gài
jiàn zú
⒈ 对婢妾、娼优等女子的贬称。
引《警世通言·乔彦杰一妾破家》：“一应官司门户等事，你自教贱婢支持，莫再来缠我。”
明汪廷讷《种玉记·绦探》：“可惜他厕身贱婢，溷跡女奴。”
清叶梦珠《阅世编·内装》：“市井之妇，居常无不服罗綺，娼优贱婢以为常服。”
⒉ 用为对女人的詈词。
引《西游记》第六十回：“那女子一听铁扇公主请牛魔王之言，心中大怒，彻耳根子通红，泼口駡道：‘这贱婢，着实无知！’”
妇人对自己的谦称。
贱jiàn(1)（形）（价钱）低（跟‘贵’相对）：～卖｜～价｜菜～了。(2)（形）地位低下（跟‘贵’相对）：贫～｜卑～。(3)（形）卑鄙；下贱：～骨头｜～脾气。(4)（形）谦辞；称有关自己的事物：（您）贵姓？～姓王。
婢读音：bì婢bì（名）婢女；旧社会里被迫供有钱人家使用的年轻女子。