gé xīn
gé yuè
gé cuò
gé yè
gé shān
gé lù
gé fáng
gé xié
gé zhì
gé wéi
gé yuǎn
gé zhī
gé qiáng
gé rì
gé kāi
gé zhé
gé àn
gé cāng
gé yì
gé xùn
gé shì
gé shì
gé dài
gé jù
gé yáng
gé bǎn
gé lí
gé yàn
gé hé
gé bì
gé yìng
gé shēng
gé luò
gé zhà
gé lán
gé sāo
gé pǐn
gé jiān
gé bié
gé jué
gé jù
gé ài
gé qíng
gé dùn
gé shēng
gé lè
gé bāo
gé kuò
gé shan
gé mò
gé xiàn
gé jué
gé rè
gé piàn
gé bìng
gé sāi
gé yīn
gé mǔ
gé ài
gé huǒ
gé sù
gé lín
gé shè
gé yǎn
gé zhèng
gé mó
gé lí
gé shǒu
gé jiè
gé·duàn
gé zǐ
gé tiáo
gé wài
gé mò
gé háng
gé bì
gé jié
隔阂géhé
(1) 情意不相通，彼此思想[.好工具]有距离
例感情隔阂英estrangement;alienation⒈ 谓被阻隔。
引晋江统《徙戎论》：“纵有猾夏之心，风尘之警，则絶远中国，隔阂山河，虽为寇暴，所害不广。”
南朝宋刘义庆《世说新语·言语》：“刘琨虽隔阂寇戎，志存本朝。”
唐李邕《五台山清凉寺碑》：“寒暑隔阂於簷楣，雷风击薄於轩牖。”
⒉ 阻隔。
引清薛福成《密陈帕米尔情形片》：“英冀中国得地稍多，支格其间；可隔阂俄兵之南下。”
⒊ 隔膜，互不了解。
引三国魏曹植《求通亲亲表》：“隔阂之异，殊於胡越。”
杨朔《滇池边上的报春花》：“多少年来在各民族间造成的隔阂和冤仇逐渐消失，互相建立起手足般的感情。”
情意不相通。