gé dùn
gé mǔ
gé lí
gé zhì
gé xiàn
gé àn
gé yì
gé rè
gé jiè
gé ài
gé yīn
gé sāi
gé bìng
gé wài
gé rì
gé zhī
gé bì
gé qíng
gé zhé
gé jù
gé mò
gé shì
gé yìng
gé jiān
gé piàn
gé jué
gé jié
gé cuò
gé zhà
gé lè
gé shǒu
gé mó
gé lù
gé bǎn
gé shān
gé kāi
gé shè
gé yàn
gé wéi
gé shan
gé huǒ
gé zhèng
gé tiáo
gé ài
gé yǎn
gé sù
gé lí
gé jué
gé lán
gé fáng
gé sāo
gé xùn
gé luò
gé pǐn
gé shēng
gé jù
gé zǐ
gé yuè
gé hé
gé bié
gé cāng
gé·duàn
gé xié
gé yáng
gé xīn
gé bì
gé kuò
gé yè
gé bāo
gé qiáng
gé dài
gé shēng
gé yuǎn
gé lín
gé háng
gé mò
gé shì
qiáng àn
míng àn
yù àn
què àn
xíng àn
dī àn
lǒng àn
piān àn
qì àn
yá àn
léi àn
jiāo àn
hé àn
gé àn
ào àn
suì àn
qǐ àn
mí àn
tián àn
jué àn
suí àn
chā àn
yì àn
tú àn
chéng àn
dēng àn
bà àn
wéi àn
yīn àn
niè àn
liè àn
sào àn
dī àn
yǐn àn
yá àn
shàng àn
qí àn
le àn
fēng àn
yí àn
niè àn
bó àn
guǎng àn
chì àn
fēng àn
lí àn
hú àn
hù àn
qì àn
táng àn
xíng àn
jīn àn
biān àn
hǎi àn
jiā àn
mǒ àn
yáo àn
tuí àn
lín àn
zhǎn àn
pāi àn
yán àn
yě àn
mù àn
dào àn
kēng àn
shān àn
chǔ àn
bāng àn
guī àn
jué àn
bǐ àn
pàn àn
yá àn
bǎn àn
kào àn
liǎng àn
hù àn
yān àn
zuǒ àn
kǒu àn
wú àn
yán àn
duì àn
wù àn
xuān àn
fǎ àn
pàn àn
liǔ àn
wěi àn
duàn àn
qīng àn
pán àn
ào àn
dài àn
kuí àn
kāi àn
jué àn
léng àn
kēng àn
gāo àn
hú àn
cǐ àn
hé àn
⒈ 指河的对岸。
引宋秦湛《谒金门》词：“隔岸数声初过櫓，晚风生碧树。”
明冯梦龙《挂枝儿·不凑巧》：“你看隔岸上的桃花也，教我怎生样去採。”
河的对岸。
如：「他站在江边望著隔岸几户人家。」
隔gé(1)遮断；阻隔：一间屋～成两间｜～着一重山｜～河相望。(2)间隔；距离：～两天再去｜相～很远。
岸读音：àn岸àn(1)（名）江河湖海等水边的陆地：彼～｜海～｜～边｜口～。(2)（形）〈书〉高大；高傲：伟～｜傲～｜魁～。