gé zǐ
gé lè
gé shēng
gé dài
gé bié
gé yīn
gé piàn
gé yè
gé mó
gé sāo
gé xié
gé shēng
gé yìng
gé ài
gé dùn
gé zhé
gé lín
gé zhà
gé kuò
gé lí
gé jù
gé rì
gé yáng
gé mò
gé fáng
gé shè
gé tiáo
gé lán
gé xùn
gé lí
gé shì
gé háng
gé yuǎn
gé luò
gé yuè
gé shan
gé rè
gé shì
gé bì
gé jié
gé cāng
gé yǎn
gé zhì
gé àn
gé jiè
gé·duàn
gé zhèng
gé yàn
gé qíng
gé shǒu
gé qiáng
gé jué
gé huǒ
gé jiān
gé jué
gé pǐn
gé yì
gé wéi
gé bì
gé ài
gé jù
gé bāo
gé xīn
gé lù
gé sāi
gé cuò
gé bǎn
gé bìng
gé hé
gé kāi
gé wài
gé xiàn
gé sù
gé mò
gé mǔ
gé shān
gé zhī
chè bìng
lián bìng
dū bìng
lín bìng
yōu bìng
gé bìng
huǒ bìng
sì bìng
cái bìng
yōng bìng
bī bìng
bāo bìng
guī bìng
bèn bìng
qīn bìng
bǐ bìng
shā bìng
fú bìng
qiān bìng
jiāo bìng
xiāng bìng
wēi bìng
huǒ bìng
máng bìng
yí bìng
dǎ bìng
huǒ bìng
shān bìng
qiě bìng
tūn bìng
cān bìng
bù bìng
jiān bìng
hùn bìng
líng bìng
pián bìng
gé bìng
cuī bìng
sī bìng
hé bìng
pín bìng
yī bìng
⒈ 犹隔并。
引晋葛洪《抱朴子·交际》：“天地不交则不泰，上下不交即乖志。夫不泰则二气隔併矣。”
谓阴阳失调而生之水旱灾害。 《后汉书·陈忠传》：“故天心未得，隔并屡臻。”
李贤注：“隔并，谓水旱不节也。”
《晋书·阮种传》：“自顷阴阳隔并，水旱为灾，亦犹期运之致。”
元李冶《敬斋古今黈》卷三：“天地之气，阴阳相半，曰暘曰雨，各以其时，则谓之和平。一有所偏，则谓之隔并。隔并者，谓阴阳有所闭隔，则或枯或潦，有所兼并也。”
隔gé(1)遮断；阻隔：一间屋～成两间｜～着一重山｜～河相望。(2)间隔；距离：～两天再去｜相～很远。
并读音：bìng,bīng[ bìng ]1. 合在一起：并拢。合并。兼并。
2. 一齐，平排着：并驾齐驱。并重（zhòng ）。并行（xíng ）。
3. 连词，表平列或进一层：并且。
4. 用在否定词前，加强否定的语气，表不像预料的那样：并不容易。