qíng guāng
qíng cuì
qíng kōng
qíng hé
qíng xiá
qíng méi
qíng kǎ
qíng xū
qíng xūn
qíng lǎng
qíng hóng
qíng bì
qíng míng
qíng lì
qíng jì
qíng chuāng
qíng jīn
qíng cháo
qíng shā
qíng hào
qíng chū
qíng rè
qíng nuǎn
qíng chuāng
qíng lòng
qíng yù
qíng zhòu
qíng rì
qíng tiān
qíng xù
qíng yūn
qíng chàng
qíng xūn
qíng gān
qíng nuǎn
qíng lán
qíng chuān
qíng měi
qíng xī
qíng hǎo
qíng ǎi
qíng tūn
qíng xuě
qíng bō
qíng hé
qíng sī
qíng zhào
qíng kuài
qíng sī
qíng shuǎng
míng chuān
luǒ chuān
bīng chuān
yín chuān
yī chuān
liáo chuān
xī chuān
èr chuān
nán chuān
fán chuān
zhì chuān
líng chuān
sì chuān
xíng chuān
bā chuān
xuán chuān
huí chuān
píng chuān
shǔ chuān
qīng chuān
yáo chuān
lǜ chuān
mí chuān
ráng chuān
kǒu chuān
liú chuān
jùn chuān
yǐng chuān
diào chuān
jìng chuān
cú chuān
bà chuān
héng chuān
wèi chuān
jiǔ chuān
qín chuān
liǎng chuān
pán chuān
cháng chuān
jù chuān
fáng chuān
zhī chuān
jiāng chuān
qín chuān
yún chuān
xiá chuān
xiāng chuān
lín chuān
qíng chuān
jǐn chuān
zhī chuān
sān chuān
bǎi chuān
sì chuān
xié chuān
dī chuān
jiāo chuān
hán chuān
wǎng chuān
yǐng chuān
luò chuān
cháng chuān
shān chuān
jīng chuān
mǐn chuān
jì chuān
líng chuān
hé chuān
lì chuān
shì chuān
jīng chuān
zhōng chuān
xì chuān
yī chuān
dī chuān
yù chuān
⒈ 晴天下的江面。
引晋袁峤之《兰亭诗》之二：“四眺华林茂，俯仰晴川涣。”
唐崔颢《黄鹤楼》诗：“晴川歷歷汉阳树，芳草萋萋鸚鵡洲。”
清方文《田家》诗之一：“出郊聊散步，芳草艳晴川。”
晴qíng（形）天空中没有云或云很少：～天｜～空｜～和。
川读音：chuān川chuān(1)（名）（本义）水道；河流：河～。（名）平原、平地：河～。（名）平原、平地(2)（名）（本义）水道；河流：河～。（名）指四川的简称：河～。（名）指四川的简称