péng zǔ
péng bó
péng zé
péng yuè
péng pài
péng pái
péng kēng
péng juān
péng jiān
péng shí
péng pò
péng lǐ
péng lǐ
péng yáo
péng kè
péng qí
péng yuè
péng kǎo
péng bó
péng bì
péng gōng
péng shāng
péng zhàng
péng shī
péng wéi
péng dān
péng bó
péng láng
bāng bāng
⒈ 蟹的一种，体小少肉。
引《晋书·蔡谟传》：“謨初渡江，见彭蜞，大喜曰：‘蟹有八足，加以二螯。’令烹之，既食，吐下委顿，方知非蟹。”
宋洪迈《容斋四笔·临海蟹图》：“彭蜞，大於螖，小於常蟹。”