péng kēng
péng yáo
péng láng
péng bì
bāng bāng
péng zhàng
péng lǐ
péng zǔ
péng yuè
péng dān
péng shí
péng kè
péng pò
péng bó
péng jiān
péng juān
péng gōng
péng pài
péng shāng
péng pái
péng bó
péng shī
péng wéi
péng bó
péng lǐ
péng qí
péng kǎo
péng zé
péng yuè
fù láng
jié láng
jiàn láng
xíng láng
wén láng
xīng láng
liù láng
cháng láng
liú láng
sūn láng
jié láng
liè láng
dāng láng
jùn láng
yán láng
hé láng
bā láng
máng láng
bǔ láng
lìng láng
zhōu láng
ér láng
tián láng
zhú láng
máng láng
fěn láng
niǎn láng
bù láng
yú láng
tán láng
shān láng
ruǎn láng
fèng láng
shěng láng
sān láng
lù láng
pān láng
zhāi láng
shěn láng
zhā láng
féng láng
huā láng
lǎo láng
liǔ láng
niú láng
lín láng
cái láng
qián láng
ā láng
mén láng
nǎi láng
shī láng
yá láng
xián láng
chén láng
shí láng
nǚ láng
hān láng
hú láng
wǎn láng
màn láng
biàn láng
bàn láng
mǎ láng
jǐn láng
xiǎo láng
hù láng
shì láng
hù láng
yán láng
shū láng
xiè láng
nèi láng
wàng láng
yán láng
wài láng
hǎi láng
zhào láng
lú láng
xiàng láng
xī láng
èr láng
xiān láng
wǔ láng
zhǎo láng
yǔ láng
tái láng
suǒ láng
fǎ láng
qīng láng
sàn láng
qián láng
bīn láng
jiāng láng
xuǎn láng
huò láng
yù láng
dùn láng
xiāo láng
zhòng láng
péng láng
míng láng
qíng láng
jiǎng láng
pǐn láng
xuān láng
yù láng
yì láng
gē láng
zhuàng láng
yuán láng
huān láng
guō láng
cáo láng
xīn láng
huì láng
fó láng
cūn láng
zhōng láng
dōng láng
chéng láng
zhū láng
cháo láng
kū láng
彭郎Péngláng
(1) 江西彭泽县大江中的大小孤山附近江侧的澎浪矶，宋代民间将“孤”讹作“姑”，将“澎浪”讹作“彭郎”，于是便有彭郎为小姑婿的传说
例传者因谓小孤庙有彭郎像。——宋·陆游《过小孤山大孤山》英a rock projecting over the water near the big and small Gu mountains in river in Pengze County Jiangxi⒈ 江西彭泽县南岸有澎浪矶，隔江与大、小孤山相望，俚因转“孤”为“姑”，转“澎浪”为“彭郎”，云“彭郎者，小姑壻也”。后遂以此相传。见宋欧阳修《归田录》卷二。
引宋苏轼《李思训画长江绝岛图》诗：“舟中贾客莫漫狂， 小姑前年嫁彭郎。”
1. 姓。
郎读音：láng,làng[ láng ]
1. 对年轻男子的称呼：大郎。郎才女貌。
2. 对某种人的称呼：货郎。女郎。
3. 旧时妻称夫或情人：郎君。
4. 封建时代的官名：郎中（ａ．古官名；ｂ．中医医生）。侍郎。员外郎。
5. 姓。
[ làng ]
1. 〔屎壳郎〕“蜣螂”的俗称。