bó mǎi
bó jú
bó bèi
bó guàn
bó jù
bó cǎi
bó fù
bó shà
bó sāi
bó yù
bó jiē
bó yì
bó róng
bó biàn
bó kǎo
bó huàn
bó xié
bó fù
bó yǐn
bó luó
bó wù
bó ài
bó sài
bó yì
bó hào
bó hán
bó míng
bó lǎn
bó dǎo
bó jiū
bó zī
bó tú
bó jī
bó yì
bó xiào
bó yǎn
bó shí
bó dì
bó yán
bó fǎng
bó qǔ
bó dāo
bó tú
bó jìn
bó zī
bó guān
bó dǔ
bó wén
bó yì
bó láo
bó zhào
bó yìng
bó tóu
bó shān
bó yī
bó xiāo
bó hú
bó yáng
bó liàn
bó zòng
bó ào
bó duó
bó zá
bó chǎng
bó gǔ
bó yǎn
bó qià
bó lì
bó xī
bó shí
bó lín
bó jiǎn
bó sài
bó yuē
bó shēn
bó shàn
bó shè
bó yè
bó dà
bó shè
bó jiàn
bó dé
bó xì
bó jī
bó yù
bó gū
bó yǎ
bó jiǎn
bó zhōu
bó yù
bó zhēng
bó qiú
bó hé
bó xué
bó shì
bó cái
bó luò
bó cǎi
bó chǐ
bó cháng
bó yì
bó wén
bó zōng
bó làng
bó xuǎn
bó hòu
bó míng
bó fàn
bó zuǐ
bó xí
bó dàng
bó cuò
bó mǐn
bó lǎn
bó zhì
bó guān
bó dá
bó jí
bó shí
bó dí
bó chàng
bó shuò
bó yuǎn
bó chǎng
bó zhèng
bó biàn
bó lù
bó qí
bó huò
bó tōng
bó shī
bó jì
bó wàng
bó yú
bó dài
bó yǎn
dūn mǐn
shàn mǐn
ruì mǐn
qīng mǐn
huì mǐn
kè mǐn
tuō mǐn
cái mǐn
wù mǐn
jùn mǐn
kāi mǐn
guò mǐn
qiū mǐn
kǎi mǐn
zhì mǐn
yuàn mǐn
bù mǐn
líng mǐn
chuán mǐn
wén mǐn
yīng mǐn
biàn mǐn
jīng mǐn
chá mǐn
jǐn mǐn
gōng mǐn
zhì mǐn
huá mǐn
jùn mǐn
hóng mǐn
miǎn mǐn
guò mǐn
xiū mǐn
bó mǐn
gěi mǐn
qiǎo mǐn
qín mǐn
xié mǐn
jùn mǐn
xián mǐn
yōu mǐn
jǐng mǐn
sù mǐn
xùn mǐn
kè mǐn
ruì mǐn
xiù mǐn
wǔ mǐn
dǔ mǐn
gàn mǐn
míng mǐn
qiáng mǐn
jī mǐn
duān mǐn
tián mǐn
zhōu mǐn
nèi mǐn
qiáo mǐn
gāng mǐn
zhōng mǐn
biàn mǐn
qiào mǐn
gāi mǐn
ruì mǐn
qí mǐn
dūn mǐn
jié mǐn
zhēn mǐn
jìng mǐn
cōng mǐn
fū mǐn
shén mǐn
biàn mǐn
⒈ 谓思路宽广，才思敏捷。
引《汉书·哀帝纪赞》：“孝哀自为藩王及充太子之宫，文辞博敏，幼有令闻。”
颜师古注：“博，广也。敏，疾也。”
⒉ 博学聪明。
引汉蔡邕《郡掾吏张玄祠堂碑铭》：“允恭博敏，惻隐仁恕，正身履道，以协闺庭。”
明宋濂《送吕仲善使北平采史序》：“僉以为北平乃元主故都，其文献必有足徵者，非精练博敏之士未易以集其事。”
清王夫之《薑斋诗话》卷二：“藴生知解而不知用，亦欲夸博敏之失也。”
博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。
敏读音：mǐn敏mǐn（形）灵敏；敏捷。