xùn yán
xùn wèi
xùn zuò
xùn dùn
xùn xùn
xùn zhì
xùn xīn
xùn xiè
xùn dùn
xùn qiān
xùn guó
xùn qīng
xùn mǐn
xùn cí
xùn bì
xùn mèi
xùn zhí
xùn jì
xùn kàng
xùn yè
xùn pàn
xùn ràng
xùn tì
xùn dì
xùn kuì
xùn sè
xùn cháo
xùn fú
xùn jiē
xùn cí
tián mǐn
huì mǐn
tuō mǐn
duān mǐn
biàn mǐn
kè mǐn
cōng mǐn
zhōng mǐn
míng mǐn
qiū mǐn
guò mǐn
shàn mǐn
wén mǐn
xiù mǐn
gāng mǐn
qiào mǐn
qiáng mǐn
cái mǐn
nèi mǐn
qín mǐn
jǐng mǐn
jùn mǐn
jié mǐn
kāi mǐn
kè mǐn
bó mǐn
xié mǐn
jī mǐn
kǎi mǐn
zhēn mǐn
qiáo mǐn
yīng mǐn
bù mǐn
ruì mǐn
dūn mǐn
xùn mǐn
biàn mǐn
gōng mǐn
xiū mǐn
gěi mǐn
jìng mǐn
jīng mǐn
miǎn mǐn
zhì mǐn
zhōu mǐn
fū mǐn
yuàn mǐn
biàn mǐn
gāi mǐn
wù mǐn
shén mǐn
jùn mǐn
ruì mǐn
zhì mǐn
ruì mǐn
dūn mǐn
gàn mǐn
jùn mǐn
hóng mǐn
yōu mǐn
qīng mǐn
chuán mǐn
dǔ mǐn
qiǎo mǐn
huá mǐn
wǔ mǐn
chá mǐn
guò mǐn
xián mǐn
qí mǐn
líng mǐn
sù mǐn
jǐn mǐn
⒈ 谦虚奋勉。
引《荀子·修身》：“端慤顺弟，则可谓善少者矣。加好学逊敏焉，则有钧无上，可以为君子者矣。”
明李东阳《初开经筵谢宴赉表》：“盖自虞廷阐精一之传， 商宗承逊敏之戒。辟雍拜老，礼重於汉家；崇政説书，官专於宋代。”
⒉ 恭顺敏捷。
引《吕氏春秋·士容》：“客有见田駢者。被服中法，进退中度，趋翔闲雅，辞令逊敏。”
高诱注：“逊，顺也；敏，材也。”
逊xùn(1)（动）让出（帝王的位子）：～位。(2)（动）谦虚；谦恭：谦～｜出言不～。(3)（动）〈书〉差；比不上；不及：～色｜稍～一筹。
敏读音：mǐn敏mǐn（形）灵敏；敏捷。