bó yuǎn
bó qǔ
bó wén
bó yú
bó yù
bó shī
bó chǐ
bó luó
bó xié
bó guàn
bó yì
bó lì
bó wàng
bó dí
bó yù
bó kǎo
bó zī
bó jì
bó yǎ
bó chàng
bó hé
bó xī
bó zòng
bó shí
bó fù
bó tóu
bó yè
bó yǎn
bó dá
bó jìn
bó dé
bó zuǐ
bó hào
bó ài
bó shè
bó jiē
bó jú
bó lǎn
bó shì
bó biàn
bó qí
bó cháng
bó mǎi
bó hòu
bó qià
bó dǔ
bó dāo
bó shè
bó xí
bó guān
bó zōng
bó shān
bó yǎn
bó shuò
bó liàn
bó cái
bó míng
bó tú
bó sāi
bó chǎng
bó yì
bó huàn
bó tú
bó jí
bó fàn
bó zhì
bó xué
bó yù
bó tōng
bó hú
bó míng
bó yáng
bó yǐn
bó ào
bó zhèng
bó lǎn
bó jiǎn
bó lù
bó duó
bó guān
bó yì
bó luò
bó yìng
bó yǎn
bó mǐn
bó qiú
bó cuò
bó jù
bó sài
bó jiǎn
bó shēn
bó chǎng
bó biàn
bó yuē
bó dà
bó yán
bó láo
bó bèi
bó xiāo
bó jiū
bó dàng
bó xuǎn
bó shà
bó shí
bó yī
bó gū
bó wù
bó wén
bó huò
bó róng
bó fù
bó xiào
bó sài
bó zhēng
bó shí
bó xì
bó zhōu
bó shàn
bó yì
bó zhào
bó cǎi
bó gǔ
bó jiàn
bó dài
bó làng
bó zá
bó zī
bó cǎi
bó dì
bó fǎng
bó jī
bó hán
bó jī
bó dǎo
bó lín
bó yì
hóng shàn
jīng shàn
shōu shàn
cái shàn
sàn shàn
biàn shàn
gāi shàn
diǎn shàn
bó shàn
bù shàn
shēn shàn
fù shàn
gòng shàn
zhōu shàn
qí shàn
qǐ shàn
xiáng shàn
jùn shàn
yán shàn
hóng shàn
gāi shàn
ào shàn
fēng shàn
zhěng shàn
měi shàn
lǐn shàn
huī shàn
yīn shàn
háo shàn
gù shàn
yíng shàn
dài shàn
fù shàn
jùn shàn
zhèn shàn
mǐn shàn
huá shàn
piáo shàn
bǐng shàn
chōng shàn
gěi shàn
lǎng shàn
yì shàn
tāo shàn
⒈ 渊博；丰富。
引《宋书·范晔传》：“班氏最有高名……博赡不可及之，整理未必愧也。”
《南史·刘勔传》：“辞章博赡，玄黄成采。”
宋周密《齐东野语·著书之难》：“程文简著《演繁露》初成， 高文虎炳如尝假观，称其博赡。”
明胡应麟《少室山房笔丛·九流绪论中》：“﹝魏伯阳﹞通贯诗律，文词博赡。”
清陈康祺《郎潜纪闻》卷三：“李氏之《南北史钞》与后之沉炳震《新旧唐书合钞》，皆博赡过人。”
博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。
赡读音：shàn赡shàn(1)（动）赡养。(2)（形）〈书〉丰富；充足：力不～（力不足）。