jié tè
jié wěi
jié shí
jié gé
jié jì
jié zhāng
jié mài
jié kè
jié jì
jié zhì
jié jùn
jié sǒng
jié ào
jié kuí
jié huá
jié rán
jié bǐ
jié dà
jié guān
jié mù
jié xiá
jié bào
jié xiù
jié zī
jié láng
jié yá
jié zuò
jié wū
jié biǎo
jié chū
jié shì
jié jù
jié sī
jié jùn
jié yì
jié rén
jié lì
jié jié
jié qǐ
jié zǐ
jié gòu
jié cāo
jié yǔ
jié gé
jiǔ kuí
lěi kuí
xiōng kuí
cóng kuí
yuán kuí
liú kuí
zhèng kuí
dòu kuí
shěng kuí
yà kuí
dǎng kuí
cáo kuí
dà kuí
sòng kuí
gēn kuí
wú kuí
zuì kuí
tóu kuí
gēng kuí
fā kuí
qí kuí
hé kuí
lián kuí
lún kuí
yǐ kuí
tiān kuí
lún kuí
diàn kuí
jù kuí
dǎng kuí
duì kuí
jié kuí
lǐ kuí
zhàn kuí
tíng kuí
guō kuí
yù kuí
wáng kuí
qiú kuí
fèn kuí
huò kuí
qú kuí
dōu kuí
wén kuí
shì kuí
duó kuí
huā kuí
dào kuí
lǜ kuí
huì kuí
háo kuí
bā kuí
xiā kuí
shī kuí
lù kuí
fù kuí
wǔ kuí
xiā kuí
dào kuí
gāo kuí
jīng kuí
xióng kuí
wǎi kuí
⒈ 犹杰出。
引唐韩愈《殿中少监马君墓志》：“当是时，见王於北亭，犹高山深林鉅谷，龙虎变化不测，杰魁人也。”
清邵懿辰《赠陈蓺叔序》：“方乾隆中，俗学横流，其聪明杰魁之士，相劘而为考证纤末之务，名治经而经日以蔽晦。”
⒉ 首领。
引陶成章《浙案纪略》第四章第三节：“於是嘉湖间之盐梟杰魁，均求附於革命党人。”
杰jié(1)（名）才能出众的人：豪～｜俊～。(2)（形）杰出：～作。
魁读音：kuí魁kuí(1)（形）为首的；居第一位的：罪～｜夺～｜花～。(2)（形）（身体）高大：～梧。(3)（名）魁星；北斗七星中形成斗形的四颗星。