jié wěi
jié bǐ
jié mù
jié chū
jié dà
jié kuí
jié zuò
jié mài
jié jì
jié shì
jié rán
jié xiù
jié yá
jié gé
jié zī
jié biǎo
jié cāo
jié zhāng
jié láng
jié zhì
jié xiá
jié kè
jié bào
jié jù
jié wū
jié jié
jié sǒng
jié zǐ
jié lì
jié huá
jié gòu
jié tè
jié jùn
jié jì
jié sī
jié ào
jié jùn
jié yǔ
jié yì
jié shí
jié rén
jié qǐ
jié guān
jié gé
nù tè
fáng tè
sù tè
fēng tè
fú tè
guǐ tè
guài tè
kuā tè
qí tè
huī tè
qiào tè
dú tè
xióng tè
huī tè
bái tè
wǎ tè
piān tè
dí tè
gū tè
dú tè
kuí tè
guī tè
zhuó tè
jiè tè
gāng tè
yuān tè
guǎ tè
fěi tè
shū tè
jié tè
chāo tè
jiǒng tè
jiè tè
gěng tè
kàng tè
jùn tè
fēi tè
xīn tè
níng tè
pǔ tè
xuān tè
hào tè
biāo tè
jiāo tè
sēn tè
chóng tè
gōng tè
yīng tè
bǐ tè
yì tè
háo tè
qiào tè
xiù tè
dān tè
⒈ 卓异，特出。
引宋秦观《国论》：“若以功业言之，则始皇之英伟杰特又非武帝之可比也。”
清方苞《书高密单生追述考妣遗事后》：“盖功利嗜欲，薰鑠流毒於人心者深且固矣，非猛药恶石不足以攻除，故三君子以此成艰苦杰特之行。”
清吴敏树《归震川文别钞序》：“天下能为文章之士，必皆有聪明杰特非常之才。”
杰jié(1)（名）才能出众的人：豪～｜俊～。(2)（形）杰出：～作。
特读音：tè特tè(1)（副）特殊；超出一般：～等｜～效。(2)（副）特地：～意｜～邀。(3)（名）指特务：敌～｜防～。(4)（副）〈书〉只；但：不～此地也。