bō fán
bō mò
bō qiǎn
bō bō
bō kuǎn
bō píng
bō chū
bō zhú
bō zhuǎn
bō luò
bō gōng
bō hàn
bō luàn
bō zhèng
bō tī
bō sǔn
bō duì
bō shí
bō ruǎn
bō léng
bō pù
bō bēi
bō chù
bō la
bō mó
bō kāi
bō màn
bō là
bō huàn
bō tóu
bō juān
bō rǒng
bō jiàng
bō zi
bō lǐ
bō shuǎi
bō hào
bō dòng
bō jiě
bō liè
bō qù
bō jiǎo
bō huǒ
bō zhì
bō fáng
bō gǔ
bō fēng
bō nòng
bō lì
bō qí
bō diào
bō pēi
bō fù
bō chē
bō là
bō lú
bō máng
bō miè
bō gōng
bō shā
bō mèn
bō qì
bō fán
bō zuǐ
bō qì
bō chuán
bō làng
bō lǎ
bō dǎ
bō tǎ
bō fā
bō juàn
bō fēng
⒈ 以手拨麦芽。喻事易为。
引《荀子·富国》：“取其将，若拨麷。”
杨倞注：“麷，麦之芽蘖也，至脆弱，故以喻之。”
清陈康祺《郎潜纪闻》卷四：“公方在巴州营中，手舞大刀，单骑入阵，所向如拨麷埽籜。”
拨bō(1)（动）手脚或棍棒等横着用力；使东西移动：～门。(2)（动）分出一部分发给；调配：～粮｜～款。(3)（动）掉转：～转马头。(4)（～子、～儿）（量）用于人的分组；伙：轮～儿休息。
麷读音：fēng1.炒熟的麦子。
2.蒲草：“午其军，取其将，若拨～。”