gān jiàn
jǐng jiàn
chuí jiàn
qíng jiàn
xīn jiàn
fāng jiàn
jī jiàn
yǎ jiàn
diàn jiàn
tōng jiàn
líng jiàn
xūn jiàn
fǔ jiàn
pò jiàn
zhēn jiàn
fēng jiàn
kě jiàn
shuǐ jiàn
lín jiàn
ruì jiàn
zhuī jiàn
guī jiàn
hún jiàn
qì jiàn
nèi jiàn
héng jiàn
lǐng jiàn
jīn jiàn
rén jiàn
gāng jiàn
chén jiàn
zì jiàn
guī jiàn
cái jiàn
wèng jiàn
yōu jiàn
jīn jiàn
jiǎn jiàn
jìng jiàn
luán jiàn
tú jiàn
róng jiàn
dà jiàn
shèng jiàn
gāo jiàn
míng jiàn
cōng jiàn
qǔ jiàn
bīng jiàn
yǐn jiàn
zǎo jiàn
jiǒng jiàn
wǎng jiàn
lǐ jiàn
huáng jiàn
bǐng jiàn
shēn jiàn
biāo jiàn
pán jiàn
dá jiàn
huì jiàn
tái jiàn
zhú jiàn
chéng jiàn
qín jiàn
qián jiàn
jūn jiàn
jīng jiàn
hán jiàn
xùn jiàn
yí jiàn
chén jiàn
bǐng jiàn
zhào jiàn
qián jiàn
gōng jiàn
jì jiàn
què jiàn
pǐn jiàn
qīng jiàn
shāng jiàn
cuì jiàn
lún jiàn
miǎn jiàn
shěn jiàn
chéng jiàn
yīng jiàn
bǎo jiàn
qióng jiàn
huǒ jiàn
ěr jiàn
shěng jiàn
kǎo jiàn
xuán jiàn
dòng jiàn
zhì jiàn
xióng jiàn
piān jiàn
jiè jiàn
lián jiàn
yǒng jiàn
shén jiàn
fēng jiàn
zī jiàn
jiàng jiàn
shēn jiàn
chè jiàn
lǎng jiàn
yuán jiàn
míng jiàn
jiè jiàn
⒈ 犹明察。为书信套语。
引清平步青《霞外攟屑·时事·曾文正公奏天津教案答□□□书》：“湘乡 □□□上文正书云……敢布腹心，伏惟霽鉴。”
霁jì(1)〈书〉(2)（动）雨后或雪后转晴。(3)（动）怒气消散。(4)（形）明朗。
鉴读音：jiàn鉴jiàn(1)（名）镜子（古代用铜制成）。(2)（动）照：水清可～。(3)（动）仔细看；审察：～别｜～定。(4)（名）可以作为警戒或引为教训的事：引以为～｜前车之覆；后车之～。(5)（动）旧式书信套语；用在开头的称呼之后；表示请人看信：惠～｜台～｜钧～。