xìn wēi
tíng wēi
qū wēi
yū wēi
líng wēi
piān wēi
kǒng wēi
xióng wēi
jiān wēi
lìng wēi
chén wēi
kǔn wēi
dà wēi
dé wēi
mài wēi
táng wēi
sī wēi
róng wēi
táng wēi
suì wēi
mù wēi
fàn wēi
hán wēi
zuò wēi
yáng wēi
xián wēi
hǔ wēi
léng wēi
děng wēi
líng wēi
zhàng wēi
liǎn wēi
sì wēi
qīng wēi
yǎ wēi
dú wēi
dú wēi
zūn wēi
miè wēi
bīng wēi
lián wēi
jīn wēi
quán wēi
shī wēi
jì wēi
chǎn wēi
jiǎ wēi
bī wēi
yín wēi
shī wēi
yī wēi
fèn wēi
hóng wēi
ēn wēi
nüè wēi
zhù wēi
yán wēi
jìn wēi
jìn wēi
fú wēi
dùn wēi
yīn wēi
huáng wēi
yín wēi
lóng wēi
shēng wēi
hú wēi
quán wēi
jī wēi
fēng wēi
chěng wēi
shì wēi
líng wēi
shēn wēi
wǔ wēi
cí wēi
fā wēi
míng wēi
hóng wēi
bǐng wēi
dù wēi
nán wēi
bā wēi
shì wēi
diàn wēi
zhì wēi
⒈ 收敛威怒。
引《新唐书·魏徵传》：“徵状貌不逾中人，有志胆，每犯颜进諫，虽逢帝甚怒，神色不徙，而天子亦为霽威。”
明冯梦龙《智囊补·上智·韩琦》：“此果圣王不能霽威而虚受耶？”
清褚人穫《坚瓠三集·唐祝募缘》：“御史霽威，随命赋牛眠石诗。”
息怒。
霁jì(1)〈书〉(2)（动）雨后或雪后转晴。(3)（动）怒气消散。(4)（形）明朗。
威读音：wēi威wēi（名）表现出来的能压服人的力量或使人敬畏的气魄：～风｜～势。