huá tuō
huá jì
huá jiāo
huá jīng
huá róu
huá nián
huá chéng
huá mǐn
huá làng
huá tuō
huá bù
huá lì
huá luàn
huá liè
huá là
huá tà
huá rén
huá xuě
huá dào
huá tū
huá jù
huá shuǐ
huá bīng
huá jiǎo
huá mín
huá jìng
huá shí
huá zé
huá dǎo
huá hù
huá zhōu
huá huá
huá lì
huá dòng
huá cā
huá mó
huá gōu
huá zhū
huá bǐ
huá chē
huá guī
huá guǐ
huá tài
huá tā
huá lǜ
huá nào
huá tái
huá gān
huá shéng
huá jī
huá diāo
huá tī
huá lòu
huá yè
huá guǐ
huá xí
huá shú
huá rùn
huá shuǎng
huá hé
huá tào
huá zuǐ
huá jī
huá xíng
huá mín
huá pō
huá mài
huá diē
huá zuò
huá tāi
huá mǎ
huá yán
huá gān
huá tóu
huá gǎn
huá huò
huá ruǎn
huá yí
huá yīn
huá mó
huá luò
huá yí
huá màn
huá yì
huá dòng
huá jiū
huá cài
huá xiáng
huá táng
huá lún
huá xiàn
huá liu
huá hūn
huá chē
huá shā
huá dà
huá yú
huá nì
huá zéi
⒈ 泥泞滑溜。
引宋范成大《不寐》诗：“南风酿卑湿，滑滑病履舃。”
清查初白《送驾自龙潭抵江宁》诗：“驛路马嘶泥滑滑，野田雉雊麦渐渐。”
⒉ 水涌流貌。
引汉焦赣《易林·蛊之既济》：“涌泉滑滑，南流不絶。”
《古诗源·书井》：“原泉滑滑，连旱则絶。”
⒊ 混浊。
引《淮南子·原道训》：“源流泉浡，冲而徐盈；混混滑滑，浊而徐清。”
宋沉辽《谕客辞》：“若人者，是谓不能混於滑滑而能委於忞忞者乎！”
清俞樾《诸子平议·吕氏春秋一》“夫水之性清，土者抇之，故不得清”：“滑滑与混混同，故有浊义。”
⒋ 象声词。
引宋叶适《再过云庵》诗：“寥寥夜角难禁夜，滑滑山鷄只记昏。”