èr xīn
èr xíng
èr xiāng
èr dōu
èr tǐ
èr jùn
èr huà
èr shàn
èr shī
èr shì
èr qíng
èr jūn
èr shū
èr zuǒ
èr lǜ
èr yù
èr yú
èr zhì
èr zhì
èr duān
èr gōng
èr yīn
èr yán
èr jié
èr gǔ
èr shǒu
èr shāng
èr lìng
èr zhèng
èr tǒng
èr yáo
èr xiàn
èr rì
èr shǐ
èr yuē
èr yǐn
èr guò
èr wèn
èr zhuàn
èr shī
èr shì
èr tuī
èr zhí
èr zhèng
èr cí
èr shǔ
èr jiào
èr guǎng
èr chéng
èr wèi
èr bù
èr chén
èr jì
èr qīng
èr dì
èr zhēn
èr cāi
èr chē
èr fù
èr gōng
èr shì
èr guān
èr lí
èr gōng
èr zōng
èr fǔ
tái duān
dī duān
sì duān
chǔ duān
liǎng duān
gōu duān
jiān duān
shǐ duān
qíng duān
qǐn duān
bīng duān
gēn duān
fā duān
jiǔ duān
gāo duān
shàn duān
biàn duān
xié duān
jiàn duān
gǔ duān
bēi duān
tàn duān
bù duān
wěi duān
zào duān
zhà duān
huò duān
cháo duān
shēng duān
dà duān
biàn duān
tiān duān
mò duān
shù duān
shé duān
xù duān
bào duān
yán duān
dào duān
è duān
shè duān
fù duān
jué duān
shàng duān
gēng duān
zhào duān
guò duān
tiáo duān
jí duān
piàn duān
fēng duān
háo duān
jiān duān
bā duān
xiào duān
èr duān
shì duān
lǐ duān
fēng duān
jí duān
tā duān
xìn duān
piān duān
jìn duān
kuí duān
fǔ duān
jié duān
sù duān
wàn duān
bǎi duān
dǐng duān
yōu duān
jiè duān
zhēng duān
kāi duān
zhí duān
hòng duān
liáng duān
yóu duān
xī duān
píng duān
jiàn duān
huà duān
zhèng duān
yuán duān
jiāo duān
luàn duān
jiàn duān
sòng duān
jìng duān
jiè duān
shǒu duān
xià duān
bàng duān
shěn duān
chuàng duān
lǚ duān
dǐng duān
piān duān
chǐ duān
wǔ duān
xiān duān
lù duān
yào duān
jí duān
zhǔn duān
jiǎo duān
nì duān
lùn duān
yí duān
bāo duān
ruì duān
shì duān
yí duān
ruì duān
gù duān
qǐ duān
duō duān
lì duān
máo duān
méi duān
zhào duān
jǐ duān
chóu duān
zhōng duān
juàn duān
lí duān
wèn duān
èr duān
yī duān
dìng duān
sān duān
yún duān
bǐ duān
zhēn duān
bì duān
bí duān
wú duān
yì duān
wù duān
bái duān
⒈ 二端。谓随意作不同的解释。
引《汉书·宣帝纪》：“今则不然。用法或持巧心，析律贰端，深浅不平，增辞饰非，以成其罪。”
颜师古注：“析，分也。谓分破律条，妄生端绪，以出入人罪。”
贰èr(1)（数）“二”的大写。(2)（动）变节、背叛：～臣。
端读音：duān端duān(1)（名）（东西）的头：两～。(2)（名）项目、点：举其一～。(3)姓。(4)（动）平举着拿：～茶。(5)（形）端正、正派：～坐。