èr cí
èr guǎng
èr lìng
èr shǒu
èr shǔ
èr jié
èr qíng
èr shī
èr xíng
èr zhèng
èr jiào
èr shàn
èr tuī
èr huà
èr fǔ
èr rì
èr chéng
èr gōng
èr shǐ
èr zuǒ
èr lǜ
èr lí
èr zhēn
èr gǔ
èr zhèng
èr zhí
èr shāng
èr chén
èr qīng
èr yuē
èr wèn
èr xiàn
èr zhuàn
èr yīn
èr gōng
èr yáo
èr zhì
èr gōng
èr chē
èr xīn
èr duān
èr yǐn
èr xiāng
èr zōng
èr shī
èr tǐ
èr bù
èr shū
èr yù
èr guān
èr cāi
èr tǒng
èr wèi
èr yú
èr dì
èr shì
èr fù
èr jūn
èr guò
èr zhì
èr dōu
èr jùn
èr shì
èr yán
èr jì
èr shì
cān shū
xī shū
bì shū
tiān shū
èr shū
hù shū
jiè shū
juàn shū
sāng shū
mì shū
huáng shū
hào shū
jì shū
gān shū
zhōng shū
dēng shū
qián shū
chí shū
yáo shū
nèi shū
dān shū
shù shū
yán shū
jūn shū
huà shū
xuán shū
huán shū
róng shū
dōng shū
shén shū
kuí shū
dòu shū
diàn shū
mì shū
xuán shū
fǔ shū
shéng shū
wàn shū
mén shū
ào shū
wò shū
niǔ shū
líng shū
quān shū
chén shū
huò shū
⒈ 宋代指枢密副使。 明代亦指侍郎。按， 崇祯三年三月， 范升任兵部左侍郎，上疏辞免。
引明吴宽《礼部试拟宋以范仲淹为枢密副使谢表》：“伏以西府崇严，位遇均於将相；贰枢赞画，责任重於朝廷。”
明范景文《辞免新命疏》：“夫中枢一席，以控九塞，以总六师，而参帷筹，禆庙算，则贰枢所有事也。”
贰èr(1)（数）“二”的大写。(2)（动）变节、背叛：～臣。
枢读音：shū枢shū(1)（名）门上的转轴。(2)（名）枢纽；重要的部分；起决定性作用的部分。