shí fēn
shí guà
shí bǎi
shí zhù
shí dào
shí jié
shí lì
shí shí
shí niè
shí tǔ
shí jué
shí shén
shí xī
shí yàn
shí táng
shí jù
shí qì
shí xiǎng
shí gēng
shí liào
shí shuì
shí jiān
shí shēng
shí ān
shí tiān
shí zhǐ
shí zhú
shí dàn
shí yān
shí xiàng
shí gài
shí dàn
shí niú
shí fēng
shí yù
shí xì
shí yù
shí zhù
shí shèn
shí rén
shí xìng
shí zhí
shí mǎng
shí jǔ
shí wù
shí léi
shí chuáng
shí yǐn
shí xī
shí sú
shí shèn
shí gōng
shí lù
shí léi
shí mò
shí dé
shí zuò
shí liáo
shí sǎng
shí fán
shí fàn
shí yè
shí jiǔ
shí ròu
shí táng
shí àn
shí píng
shí bái
sì mǔ
shí quǎn
shí léi
shí xiǎng
shí jí
sì mǎ
shí qián
shí hūn
shí shí
shí wèi
shí bò
shí diàn
shí liàng
shí hè
shí lì
shí jì
shí kè
shí pǔ
shí dàn
shí jiǎo
shí zhuō
shí shèn
shí pǔ
shí sè
shí lù
shí bǐ
shí yán
shí gàn
shí cháng
shí cài
shí píng
shí chá
shí jiā
shí jì
shí rì
shí zhū
shí shāng
shí cǎi
shí sì
shí mǐ
shí zāo
shí huò
shí ěr
shí luó
shí guǎn
shí gǔ
shí lěi
shí yī
shí cāng
shí chén
shí kǒu
shí gě
shí qǐng
shí gān
shí bào
shí zǐ
shí dàn
shí gé
shí fēng
shí cì
shí shuǐ
shí hūn
shí pǐn
shí qín
shí fú
shí chēng
shí qí
shí niè
shí guó
shí fèng
shí gǔ
shí fèng
shí liáng
shí shì
shí kuì
shí náng
shí yù
shí jī
shí hé
shí yàn
shí píng
sì guān
shí niè
shí lǐ
shí yóu
shí dān
shí bò
shí sù
yín quǎn
lú quǎn
mù quǎn
tián quǎn
tún quǎn
nú quǎn
fèi quǎn
hūn quǎn
zhì quǎn
huì quǎn
shì quǎn
zhàn quǎn
yì quǎn
kuáng quǎn
liè quǎn
táo quǎn
jǐng quǎn
shǐ quǎn
yì quǎn
zǒu quǎn
gǔ quǎn
dà quǎn
yà quǎn
zhì quǎn
jiǎo quǎn
hú quǎn
shǒu quǎn
huì quǎn
shǔ quǎn
xiǎo quǎn
liè quǎn
tǔ quǎn
yīng quǎn
tiān quǎn
shí quǎn
láng quǎn
bái quǎn
jié quǎn
shùn quǎn
áo quǎn
xǐ quǎn
huáng quǎn
jūn quǎn
lù quǎn
⒈ 供食用的狗。
引《周礼·秋官·犬人》“凡相犬、牵犬者属焉” 唐贾公彦疏：“犬有三种：一者田犬，二者吠犬，三者食犬。若田犬、吠犬，观其善恶；若食犬，观其肥瘦。”
《三才图会·鸟兽三·犬》：“食犬，若今菜牛也。”
1. 吃：食肉。食欲。
2. 吃的东西：食品。粮食。零食。丰衣足食。
3. 俸禄：“君子谋道不谋食”。
4. 日月亏缺或完全不见的现象：日食。月食。
犬读音：quǎn[ quǎn ]1.狗：猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子（谦辞，对人称自己的儿子）。桀犬吠尧（喻走狗一心为主子效劳）。