huì sǐ
huì qióng
huì qū
huì jí
huì bì
huì miǎn
huì bì
huì zì
huì nì
huì è
huì guò
huì míng
huì jì
huì mén
huì rén
huì pì
huì suǒ
huì jì
huì yǐn
huì jié
huì yǎn
huì quǎn
huì rì
huì shì
huì yú
huì shēng
huì lǎo
huì wèn
huì yán
huì wáng
mù quǎn
lù quǎn
áo quǎn
liè quǎn
yì quǎn
hú quǎn
tún quǎn
shǒu quǎn
shùn quǎn
zǒu quǎn
shǐ quǎn
dà quǎn
xǐ quǎn
táo quǎn
jiǎo quǎn
gǔ quǎn
yín quǎn
shì quǎn
zhàn quǎn
jié quǎn
bái quǎn
kuáng quǎn
shí quǎn
tiān quǎn
yà quǎn
jǐng quǎn
zhì quǎn
huáng quǎn
tián quǎn
yì quǎn
zhì quǎn
tǔ quǎn
hūn quǎn
liè quǎn
lú quǎn
fèi quǎn
xiǎo quǎn
huì quǎn
yīng quǎn
láng quǎn
nú quǎn
shǔ quǎn
jūn quǎn
huì quǎn
⒈ 谓忌讳看到母狗产仔。 汉王充《论衡·四讳》：“江北乳子，不出房室，知其无恶也。至於犬乳，置之宅外，此復惑也。
引江北讳犬不讳人， 江南讳人不讳犬，謡俗防恶，各不同也。”
讳huì(1)（动）因有所顾忌而不敢说或不愿说；忌讳：隐～｜直言不～。(2)（名）忌讳的事情：犯了他的～了。(3)（名）旧时指死去的帝王或尊长的名字。
犬读音：quǎn[ quǎn ]1.狗：猎犬。警犬。犬马之劳。犬牙交错。犬子（谦辞，对人称自己的儿子）。桀犬吠尧（喻走狗一心为主子效劳）。