qí yù
qí zuǒ
qí bào
qí xíng
qí hǎi
qí mì
qí guān
qí sī
qí báo
qí zhì
qí ào
qí héng
qí qì
qí yàn
qí xié
qí zhuó
qí shù
qí dù
qí wén
qí cái
qí xiàng
qí jùn
qí miào
qí qiǎo
qí ruì
qí bá
qí ài
qí máo
qí lán
qí jì
qí jiě
qí jì
qí shèng
qí jùn
qí dàn
qí yǒu
qí nán
qí gǔ
qí chū
qí yuán
qí jié
qí xī
qí sì
qí jì
qí mài
qí piān
qí chà
qí jú
qí fú
qí tū
qí tán
qí yì
qí shì
qí gū
qí huàn
qí hài
qí jīn
qí pì
qí mén
qí jǐng
qí tǐng
qí mó
qí fāng
qí guǐ
qí tài
qí qíng
qí chǒu
qí lì
qí wěi
qí qíng
qí mí
qí sè
qí jué
qí yáo
qí jiǎn
qí biǎo
qí shì
qí ǒu
qí lǜ
qí lǎn
qí shàn
jī ǒu
qí huái
qí gǔ
qí tán
qí guī
qí jì
jī xiàn
qí guī
qí huà
qí pā
qí zhòng
qí guài
qí qióng
qí jué
qí juè
qí zhèng
qí tè
qí nòng
qí lüè
qí suì
qí cǎi
qí qiào
qí jì
qí hāi
qí cāng
qí jǐng
qí qīng
qí pú
qí bài
qí wěi
jī gōng
qí chóng
qí yǐng
qí líng
qí zhēn
qí néng
qí xiù
qí mín
qí quē
jī shù
qí jì
qí jùn
qí huò
qí rén
qí lí
qí dào
qí guī
qí xié
qí piān
qí chē
qí jué
qí biāo
qí móu
qí pì
qí cè
jī líng
qí gàn
qí àn
qí shuǐ
qí zì
qí jùn
qí jiàn
qí méi
qí gōng
qí xiǎn
qí xí
qí lì
qí jiǎo
qí téng
qí wén
qí yíng
qí dàng
lái jì
lù jì
pǔ jì
chǎng jì
dài jì
xiá jì
piān jì
xiǎo jì
huáng jì
yīn jì
dào jì
yōu jì
lún jì
jūn jì
yáng jì
yá jì
dù jì
shǒu jì
tǒng jì
èr jì
dān jì
zūn jì
xuǎn jì
qíng jì
bāng jì
héng jì
cháng jì
yuè jì
liù jì
yún jì
yī jì
lǜ jì
jī jì
ēn jì
yí jì
mì jì
jié jì
qiǎn jì
zhēn jì
méi jì
guān jì
xīng jì
qún jì
chéng jì
mù jì
fǎ jì
chì jì
shùn jì
qián jì
zhòng jì
yú jì
dì jì
wǔ jì
wéi jì
shì jì
běn jì
hé jì
bā jì
jiān jì
dēng jì
shòu jì
zuǎn jì
jiǔ jì
shòu jì
yān jì
lì jì
chuán jì
bàn jì
gāng jì
qí jì
lǐ jì
jīng jì
nián jì
fāng jì
shén jì
mù jì
fēng jì
tiān jì
bié jì
niǎo jì
èr jì
cún jì
kuī jì
bīng jì
yán jì
shí jì
yǒu jì
xiàn jì
luàn jì
guó jì
zǎi jì
shān jì
sàng jì
gàn jì
rén jì
qióng jì
dǎng jì
dì jì
yuǎn jì
fèng jì
mín jì
àn jì
pì jì
xíng jì
nán jì
dà jì
犹奇书。
⒈ 犹奇书。
引《文选·孙绰＜游天台山赋＞》：“故事絶於常篇，名标於奇纪。”
李善注：“奇纪，即《内经山记》。”
1. 特殊的，稀罕，不常见的：奇闻。奇迹。奇志。奇观。奇妙。奇巧。奇耻大辱。
2. 出人意料的，令人不测的：奇兵。奇计。奇袭。出奇制胜。
3. 惊异，引以为奇：奇怪。惊奇。不足为奇。
纪读音：jì,jǐ[ jì ]1. 记载：纪年。纪元。纪行（xíng）。纪实。纪念。纪传（zhuàn ）体（中国传统史书的一种体裁，以人物传记为中心叙述史实，“纪”是帝王本纪，“传”是其他人物的列传）。纪事本末体（中国传统史书的一种体裁，以重要事件为纲，将一段历史完整地记载下来）。
2. 记年代的方式：一纪（古代指十二年）。世纪（一百年）。
3. 地质年代分期的第二级，纪以下为“世”，纪以上为“代”。
4. 法度：纪律。违法乱纪。
5. 散丝的头绪：丝缕有纪。