luàn dǎng
luàn mù
luàn fǎ
luàn mìng
luàn shī
luàn kuì
luàn suì
luàn shì
luàn mà
luàn bèi
luàn liú
luàn kǎn
luàn xìng
luàn zāi
luàn jiāng
luàn jiē
luàn sì
luàn jì
luàn qún
luàn dòng
luàn cháo
luàn nüè
luàn fēng
luàn cuān
luàn rén
luàn bì
luàn chén
luàn zhēn
luàn lüè
luàn mén
luàn sú
luàn lún
luàn wáng
luàn tán
luàn jī
luàn bīng
luàn shì
luàn sī
luàn lái
luàn sè
luàn dài
luàn huò
luàn fēi
luàn nì
luàn ér
luàn jiāo
luàn bāng
luàn dǎ
luàn kuì
luàn jì
luàn qì
luàn qún
luàn shén
luàn tào
luàn bào
luàn hǒng
luàn cháng
luàn móu
luàn xíng
luàn cí
luàn shí
luàn tóu
luàn jiā
luàn tú
luàn duān
luàn shì
luàn dào
luàn fà
luàn huò
luàn jiào
luàn fàng
luàn guó
luàn xīn
luàn zéi
luàn jūn
luàn yíng
luàn shuō
luàn zhǔ
luàn zi
luàn nào
luàn máng
luàn tī
luàn hūn
luàn gǎo
luàn běn
luàn hu
luàn zhì
luàn huà
luàn bài
luàn méng
luàn bì
luàn cì
luàn zhèng
luàn zú
luàn míng
luàn huàn
luàn fēng
luàn shǒu
luàn jūn
luàn dú
luàn hōng
luàn zá
luàn lí
luàn yún
luàn méng
luàn wēi
luàn gēn
luàn jǐng
luàn mín
mù jì
qiǎn jì
běn jì
lǐ jì
cháng jì
yuǎn jì
piān jì
jūn jì
chuán jì
bīng jì
yán jì
yáng jì
jiān jì
dǎng jì
lì jì
lún jì
jié jì
jiǔ jì
zuǎn jì
bāng jì
qún jì
gàn jì
fēng jì
xiá jì
xiǎo jì
yǒu jì
chǎng jì
tǒng jì
bā jì
àn jì
chéng jì
nán jì
chì jì
luàn jì
jīng jì
jī jì
yān jì
èr jì
xīng jì
yī jì
dēng jì
shòu jì
yuè jì
yá jì
qíng jì
hé jì
wéi jì
yún jì
mù jì
zhòng jì
dì jì
huáng jì
niǎo jì
bié jì
yí jì
fèng jì
cún jì
yīn jì
pì jì
shí jì
qián jì
tiān jì
fǎ jì
bàn jì
lǜ jì
nián jì
dài jì
mín jì
xíng jì
shén jì
guó jì
dì jì
méi jì
ēn jì
héng jì
lù jì
dào jì
zhēn jì
wǔ jì
zǎi jì
shǒu jì
xiàn jì
mì jì
qí jì
rén jì
fāng jì
dà jì
shì jì
qióng jì
dù jì
guān jì
shùn jì
sàng jì
gāng jì
èr jì
lái jì
liù jì
yōu jì
shān jì
pǔ jì
dān jì
kuī jì
zūn jì
yú jì
xuǎn jì
shòu jì
⒈ 败坏或违反法纪。
引《晏子春秋·谏下十二》：“乱纪失民，危道也。”
《礼记·礼运》：“是谓天子坏法乱纪。”
马王堆汉墓帛书《十六经·成法》：“循名復一，民无乱纪。”
⒉ 乱世。
引《汉书·天文志》：“太白经天，天下革，民更王，是为乱纪，人民流亡。”
⒊ 淆乱头绪。
引晋陆机《浮云赋》：“朱丝乱纪，罗袿失领。”
乱世。
1.没有秩序和条理：～七八糟。
2.武装骚扰：兵～。叛～。
3.使混乱；使紊乱：捣～。以假～真。
4.任意；随便：不许～扔纸屑。
纪读音：jì,jǐ[ jì ]1. 记载：纪年。纪元。纪行（xíng）。纪实。纪念。纪传（zhuàn ）体（中国传统史书的一种体裁，以人物传记为中心叙述史实，“纪”是帝王本纪，“传”是其他人物的列传）。纪事本末体（中国传统史书的一种体裁，以重要事件为纲，将一段历史完整地记载下来）。
2. 记年代的方式：一纪（古代指十二年）。世纪（一百年）。
3. 地质年代分期的第二级，纪以下为“世”，纪以上为“代”。
4. 法度：纪律。违法乱纪。
5. 散丝的头绪：丝缕有纪。