shòu sǔn
shòu chí
shòu qì
shòu shèn
shòu shǎng
shòu tóu
shòu xué
shòu cáng
shòu míng
shòu tīng
shòu dòng
shòu shàn
shòu lǐ
shòu zhǐ
shòu nàn
shòu fǎ
shòu zhī
shòu shēn
shòu xíng
shòu pìn
shòu kuī
shòu dí
shòu wū
shòu qū
shòu jīng
shòu cè
shòu rèn
shòu jiǎng
shòu zǔ
shòu lù
shòu jì
shòu gēng
shòu jù
shòu chǒng
shòu lù
shòu nà
shòu shēng
shòu lǐ
shòu kàn
shòu jì
shòu lù
shòu kǔ
shòu jiē
shòu piàn
shòu shè
shòu mín
shòu cháo
shòu fú
shòu lǐng
shòu lěi
shòu yòng
shòu dài
shòu shāng
shòu qǔ
shòu fá
shòu quán
shòu fù
shòu lù
shòu rǔ
shòu hài
shòu zāi
shòu chù
shòu jiào
shòu yí
shòu quán
shòu shì
shòu zhì
shòu hù
shòu qiú
shòu shàn
shòu jìn
shòu suì
shòu kuài
shòu yì
shòu dù
shòu hán
shòu jiè
shòu tǔ
shòu jiǎng
shòu shū
shòu huì
shòu zuò
shòu shǔ
shòu guò
shòu cái
shòu yè
shòu mù
shòu chéng
shòu dài
shòu qióng
shòu lǐ
shòu tú
shòu shì
shòu jiǒng
shòu cuò
shòu jì
shòu jīng
shòu bìng
shòu jué
shòu shòu
shòu gù
shòu xiáng
shòu fú
shòu pán
shòu nán
shòu xiǎng
shòu mìng
shòu jiā
shòu zhòng
shòu xùn
shòu lǜ
shòu zuì
shòu fú
shòu xíng
shòu rè
shòu jù
shòu huì
shòu fěn
shòu wū
shòu cí
shòu tuō
shòu liáng
shòu jīng
shòu chén
shòu chá
shòu chàng
cún jì
xiǎo jì
lǐ jì
rén jì
tiān jì
mù jì
dà jì
héng jì
wéi jì
shòu jì
yīn jì
èr jì
gàn jì
wǔ jì
chì jì
jiān jì
zhēn jì
pǔ jì
qíng jì
bàn jì
piān jì
fèng jì
bāng jì
hé jì
qián jì
xíng jì
jié jì
yuǎn jì
xiá jì
chǎng jì
yǒu jì
dǎng jì
nián jì
yōu jì
huáng jì
ēn jì
lái jì
shùn jì
cháng jì
jīng jì
zūn jì
guó jì
mín jì
yān jì
fēng jì
yú jì
tǒng jì
yún jì
dài jì
yī jì
guān jì
fǎ jì
mì jì
liù jì
bā jì
zhòng jì
lún jì
zuǎn jì
bīng jì
chuán jì
dào jì
shān jì
bié jì
sàng jì
xiàn jì
yáng jì
dān jì
shòu jì
xīng jì
dì jì
chéng jì
mù jì
lǜ jì
nán jì
kuī jì
yí jì
àn jì
yuè jì
yán jì
jūn jì
shén jì
jī jì
niǎo jì
qióng jì
pì jì
méi jì
shǒu jì
shí jì
shì jì
yá jì
luàn jì
fāng jì
xuǎn jì
jiǔ jì
èr jì
qún jì
lù jì
běn jì
qí jì
dù jì
qiǎn jì
zǎi jì
dēng jì
gāng jì
lì jì
dì jì
受shòu(1)（动）本义：接受：接受(2)（动）遭受：～灾。(3)（动）忍受；禁受：～不了。(4)（动）〈方〉适合：～吃（吃着有味）｜～听（听着入耳）。
纪读音：jì,jǐ[ jì ]1. 记载：纪年。纪元。纪行（xíng）。纪实。纪念。纪传（zhuàn ）体（中国传统史书的一种体裁，以人物传记为中心叙述史实，“纪”是帝王本纪，“传”是其他人物的列传）。纪事本末体（中国传统史书的一种体裁，以重要事件为纲，将一段历史完整地记载下来）。
2. 记年代的方式：一纪（古代指十二年）。世纪（一百年）。
3. 地质年代分期的第二级，纪以下为“世”，纪以上为“代”。
4. 法度：纪律。违法乱纪。
5. 散丝的头绪：丝缕有纪。