yù yún
yù fēn
yù liè
yù yāng
yù yì
yù ǎi
yù yù
yù yīn
yù qū
yù yuàn
yù yàng
yù míng
yù cháng
yù juè
yù jié
yù bó
yù rè
yù shù
yù kū
yù qì
yù mèn
yù yōu
yù fú
yù lín
yù tiě
yù rùn
yù yān
yù nì
yù jiāng
yù qiān
yù lǐ
yù shěn
yù fū
yù yí
yù gāng
yù lǜ
yù yù
yù chàng
yù rán
yù mào
yù dǎo
yù fú
yù bì
yù fú
yù lí
yù yāng
yù lì
yù jī
yù yī
yù huì
yù hēi
yù yì
yù fēn
yù guàn
yù tiě
yù shù
yù méng
yù fèi
yù cù
yù lǜ
yù è
yù yì
yù dá
yù lǜ
yù cóng
yù mí
yù yù
yù pán
yù yī
yù àn
yù míng
yù cuì
yù yān
yù méi
yù fú
yù yí
yù niàng
yù náo
yù léi
yù ǎi
yù fù
yù léi
yù yuè
yù wěng
yù pǔ
yù wò
yù gé
yù yì
yù zhì
yù fú
yù pán
yù dào
yù yì
yù huá
yù é
yù jiā
yù miè
yù lù
yù lǚ
yù fèn
yù mù
yù lěi
yù fēn
yù sè
yù táo
yù méng
yù gū
yù mì
yù cōng
yù jīn
yù cāng
yù mǎng
yù yī
yù yù
yù dú
yù sāi
yù fú
yù què
yù chàng
yù zhōu
yù bì
yù lán
yù bó
⒈ 美盛貌。鬱，一本作“蔚”。
引晋郭璞《山海经图赞·西山经·桃枝》：“丛薄幽蔼，从容鬱猗。”
郁yù(1)（形）香气浓厚：～烈。(2)（形）（Yù）姓。郁yù(1)（形）（草木）茂盛：～～葱葱｜浓～｜葱～。(2)（形）（忧愁、气愤等）在心里积聚不得发泄：忧～｜抑～｜～闷。
猗读音：yī,yǐ[ yī ]1. 美好盛大的样子。晉陸雲《高岡詩四首之一》：“瞻彼高岡，有猗其桐。”
2. 助词。犹“兮”。相当于“啊”，用于句末，表示语气。《詩經魏風伐檀》：“坎坎伐檀兮，寘之河之干兮，河水清且漣猗。”
3. 叹词。常用于句首，表示赞叹。 相当於“啊”。《詩經齊風猗嗟》：“猗嗟昌兮，頎而長兮。”唐王維《暮春太師左右丞相諸公於韋氏逍遙谷讌集序》：“猗哉至理之代也！吾徒可以酒合讌樂，考擊鍾鼓。”
4. 姓。如春秋時魯有猗頓。