chěng sì
chán sì
jiǔ sì
lú sì
cūn sì
chàng sì
tú sì
chāng sì
zì sì
chán sì
wāng sì
ào sì
huī sì
qiè sì
chěng sì
wǎ sì
jū sì
fàn sì
mǎ sì
yán sì
chéng sì
chǔ sì
shí sì
hóng sì
hán sì
jù sì
ào sì
jiē sì
hān sì
yù sì
qí sì
xiōng sì
niàng sì
kū sì
fāng sì
jiāo sì
háo sì
ān sì
qú sì
huán sì
gǒu sì
yòng sì
bǔ sì
hóng sì
jīn sì
bǎo sì
hé sì
láng sì
guǎng sì
chǐ sì
dǐ sì
jǐng sì
jiàn sì
dà sì
zhé sì
xián sì
jiǎ sì
qīng sì
gòu sì
yún sì
chá sì
lán sì
guà sì
zhì sì
zòng sì
lǘ sì
yǎn sì
dàn sì
shì sì
jū sì
jiǎng sì
kuān sì
dài sì
bǐng sì
yín sì
jǐn sì
jué sì
líng sì
hóng sì
xíng sì
chì sì
qián sì
pàng sì
liè sì
yòng sì
niè sì
màn sì
kuáng sì
guī sì
lián sì
fàng sì
duò sì
huàn sì
yè sì
cóng sì
tān sì
yān sì
diǎn sì
gōu sì
jiàn sì
shāng sì
shū sì
héng sì
gū sì
qí sì
bì sì
táng sì
bào sì
jù sì
yú sì
diàn sì
qín sì
⒈ 市肆。亦泛指街市。
引《宋书·谢庄传》：“贵戚竞利，兴货廛肆者，悉皆禁制。”
清蒲松龄《聊斋志异·考弊司》：“徘徊廛肆之间……进退不能自决。”
郭沫若《星空·拘留在检疫所中》诗：“隔海的廛肆那样辉煌，夜中的海色那样迷茫！”
店铺。
廛chán(1)（名）古代指城市平民一户人家所住的房屋；也指城市中的房屋。 (2)（名）〈文〉市场上供商人储存、销售货物的房屋：～肆｜市～。
肆读音：sì肆sì(1)本义：陈设。(2)（形）不顾一切；任意妄为：～虐｜～扰。(3)四的大写。(4)（名）铺子。