hóng sì
wǎ sì
bǎo sì
héng sì
tān sì
jiǎng sì
ào sì
zòng sì
jīn sì
chǐ sì
bào sì
cóng sì
jù sì
ān sì
jiàn sì
hóng sì
fàn sì
cūn sì
chán sì
bǔ sì
pàng sì
jǐn sì
qiè sì
niè sì
yǎn sì
lú sì
kuáng sì
líng sì
yán sì
fàng sì
jiē sì
yòng sì
chá sì
chì sì
duò sì
jǐng sì
shāng sì
lián sì
bì sì
qí sì
bǐng sì
jù sì
chāng sì
qú sì
kuān sì
lǘ sì
hóng sì
tú sì
xián sì
yú sì
chàng sì
gū sì
yān sì
lán sì
guī sì
zhì sì
jiǎ sì
dàn sì
yòng sì
yè sì
jiāo sì
jué sì
chán sì
hán sì
wāng sì
diǎn sì
yín sì
shì sì
qín sì
yún sì
jū sì
hé sì
guà sì
zhé sì
gǒu sì
zì sì
xiōng sì
gòu sì
qí sì
màn sì
háo sì
liè sì
jiǔ sì
jiàn sì
chǔ sì
chěng sì
yù sì
mǎ sì
dǐ sì
huī sì
niàng sì
huàn sì
hān sì
jū sì
xíng sì
fāng sì
diàn sì
táng sì
guǎng sì
chéng sì
shí sì
gōu sì
qīng sì
qián sì
kū sì
dà sì
ào sì
huán sì
chěng sì
shū sì
dài sì
láng sì
恣肆zìsì
(1) 肆:无顾忌。指放纵无顾忌
例大吏华南金树威恣肆。——《新唐书·张巡传》例骄横恣肆英unrestrained;unbridled;wilfully;wanton(2) 言谈、文笔等豪放潇洒
例文笔恣肆英forceful and unrestrained;free and natural⒈ 放肆，无顾忌。
引《新唐书·忠义传中·张巡》：“土多豪猾，大吏华南金树威恣肆。”
宋文莹《玉壶清话》卷九：“吾幼享富贵而復恣肆，一日之费敌世人一年之给。”
明方孝孺《送伴读朱君之庆府序》：“敬慎则获福，恣肆则致凶。”
廖仲恺《最后一篇的教训》：“新帝国主义完全靠着不平等条约为护符，所以得恣肆的发展。”
⒉ 豪放，无拘束。多用以指文章、言论等。
引宋曾巩《祭王平甫文》：“至若操纸为文，落笔千字，徜徉恣肆，如不可穷。”
明方孝孺《赠王时中序》：“时中之学包罗恣肆，如古方士，如近世山林高人。”
章炳麟《序＜革命军＞》：“蜀邹容为《革命军》方二万言，示余曰：‘欲以立懦夫，定民志，故辞多恣肆，无所回避。’”
孙犁《秀露集·读＜蒲柳人家＞》：“下笔汪洋恣肆。”
放纵。
恣zì(1)（形）放纵；没有拘束：～情｜～意｜～睢。(2)（形）〈方〉舒服：～适。
肆读音：sì肆sì(1)本义：陈设。(2)（形）不顾一切；任意妄为：～虐｜～扰。(3)四的大写。(4)（名）铺子。