jīn sì
jù sì
qí sì
táng sì
chǔ sì
lǘ sì
màn sì
shāng sì
dàn sì
niè sì
chán sì
chéng sì
hān sì
hé sì
lú sì
tú sì
líng sì
shì sì
yù sì
qú sì
bǐng sì
kuān sì
hóng sì
gǒu sì
hóng sì
bǎo sì
pàng sì
chán sì
jù sì
fàng sì
huī sì
dǐ sì
xíng sì
ào sì
yān sì
jiàn sì
jué sì
yòng sì
qián sì
cóng sì
gòu sì
jiāo sì
fàn sì
qīng sì
guà sì
guǎng sì
yòng sì
kū sì
xián sì
láng sì
diǎn sì
qiè sì
guī sì
qín sì
zòng sì
yún sì
zhé sì
huàn sì
hóng sì
chāng sì
bào sì
cūn sì
jiǎ sì
zhì sì
jǐn sì
wǎ sì
hán sì
qí sì
chěng sì
dà sì
bì sì
chàng sì
jiǎng sì
chǐ sì
kuáng sì
shí sì
zì sì
liè sì
duò sì
chěng sì
gōu sì
chì sì
tān sì
yǎn sì
niàng sì
gū sì
chá sì
jǐng sì
fāng sì
yú sì
jiǔ sì
huán sì
ào sì
diàn sì
bǔ sì
jiē sì
yán sì
yè sì
lán sì
lián sì
jiàn sì
mǎ sì
jū sì
héng sì
shū sì
xiōng sì
háo sì
yín sì
ān sì
jū sì
dài sì
wāng sì
⒈ 傲慢；放肆无礼。
引《汉书·叙传上》：“《书》云‘乃用妇人之言’，何有踞肆於朝？”
《后汉书·鲁恭传》：“夫戎狄者，四方之异气也。蹲夷踞肆，与鸟兽无别。”
李贤注：“夷，平也。肆，放也。言平坐踞傲，肆放无礼也。”
⒉ 山势雄伟恣肆貌。
引宋苏洵《木假山记》：“予见中峯魁岸踞肆，意气端重，若有以服其旁之二峯。”
宋吴儆《浮丘山赋》：“严厉而劲正，踞肆而盘礴。”
骄慢放肆。
踞jù(1)（动）蹲或坐：龙盘虎～。(2)（动）盘踞；占据。
肆读音：sì肆sì(1)本义：陈设。(2)（形）不顾一切；任意妄为：～虐｜～扰。(3)四的大写。(4)（名）铺子。