xiàng jì
guī jì
shēng jì
yú jì
lù jì
yín jì
mìng jì
guā jì
huā jì
cháng jì
rǔ jì
fù jì
fù jì
liàn jì
lèi jì
gòng jì
sì jì
láo jì
dàn jì
zhà jì
wàng jì
mù jì
wài jì
dú jì
xiōng jì
nèi jì
cì jì
chái jì
jiào jì
yú jì
cè jì
xiàn jì
dòu jì
sān jì
chái jì
shè jì
pèi jì
hái jì
tǐng jì
yá jì
hàn jì
shāng jì
liáo jì
bá jì
dì jì
dào jì
bīng jì
xuè jì
xiáng jì
zhèng jì
sù jì
liáo jì
zhǔ jì
péi jì
zhòng jì
chǎn jì
dīng jì
bài jì
gōng jì
lèi jì
zàn jì
zhù jì
qiū jì
shī jì
sì jì
duò jì
jí jì
zhèn jì
suí jì
sài jì
diàn jì
luò jì
āi jì
yàn jì
tǎ jì
zhēng jì
xì jì
pào jì
suí jì
jiāo jì
kāi jì
xiá jì
mà jì
bīn jì
wèi jì
diào jì
shī jì
biān jì
pū jì
fàn jì
ráng jì
yǎn jì
yuè jì
mǎ jì
chūn jì
yě jì
sàng jì
gào jì
gòng jì
fán jì
dà jì
xià jì
jǐn jì
fán jì
gòng jì
hé jì
zhí jì
jiā jì
yuè jì
lín jì
cí jì
zhōu jì
mà jì
zhōng jì
fèng jì
yǐn jì
fú jì
sǎo jì
biàn jì
suō jì
古代对天神、祖先的大祭。
《韩诗外传》卷五：“禘祭不敬，山川失时，则民无畏矣。”《东观汉记·张纯传》：“ 元始五年，诸王公列侯庙会，始为禘祭。又前十八年，亲幸长安 ，亦行此礼。”《东周列国志》第七八回：“是年秋八月， 鲁将行禘祭。” 清夏炘《学礼管释·释祔》：“古者天子禘祭，祭所自出之帝於始祖之庙。又天子崩，诸侯薨，祝取羣庙之主，而藏诸祖庙。”
古代一种祭祀。
祭读音：jì[ jì ]1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。