fèng jì
rǔ jì
guā jì
zhà jì
huā jì
yín jì
bīng jì
sān jì
bīn jì
jiào jì
wèi jì
shāng jì
fán jì
liáo jì
wàng jì
cì jì
luò jì
biān jì
jǐn jì
zhèn jì
yuè jì
pèi jì
fàn jì
tǐng jì
yú jì
ráng jì
tǎ jì
dào jì
xià jì
sù jì
xiōng jì
shī jì
yě jì
hái jì
láo jì
sàng jì
fú jì
hé jì
nèi jì
yú jì
shī jì
yàn jì
dàn jì
yǎn jì
chái jì
suō jì
shēng jì
suí jì
kāi jì
jiāo jì
diàn jì
gòng jì
xiàng jì
zhǔ jì
zhòng jì
cí jì
xiáng jì
pū jì
zhēng jì
liáo jì
gòng jì
dòu jì
zhí jì
sǎo jì
shè jì
xì jì
gōng jì
mà jì
bài jì
liàn jì
gòng jì
xiá jì
bá jì
yǐn jì
yuè jì
péi jì
dà jì
biàn jì
mìng jì
dì jì
fù jì
gào jì
jí jì
mù jì
guī jì
wài jì
zhōng jì
zhèng jì
āi jì
lèi jì
diào jì
chūn jì
hàn jì
mà jì
duò jì
zhù jì
lín jì
cháng jì
yá jì
lèi jì
xuè jì
pào jì
chái jì
jiā jì
fù jì
fán jì
sì jì
zàn jì
zhōu jì
sài jì
xiàn jì
lù jì
chǎn jì
suí jì
dú jì
cè jì
sì jì
mǎ jì
qiū jì
dīng jì
⒈ 古代宗庙时祭名。在夏商时为春祭，在周代则为夏祭。
引汉王充《论衡·祀义》：“紂杀牛祭，不致其礼； 文王礿祭，竭尽其敬。”
《后汉书·明帝纪》：“太常其以礿祭之日，陈鼎於庙，以备器用。”
《三国志·蜀志·郤正传》：“肃明祀以礿祭，几皇道以辅真。”
祭名，中国夏商两代在春天举行，周代在夏天举行。
祭读音：jì[ jì ]1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。