mù líng
mù lín
mù lú
mù bēi
mù shí
mù shì
mù kū
mù què
mù cì
mù kù
mù yíng
mù shè
mù kè
mù suǒ
mù zhì
mù lì
mù wén
mù xué
mù xū
mù yī
mù yǒng
mù kuàng
mù gài
mù dào
mù tíng
mù zàng
mù dì
mù jié
mù jiào
mù míng
mù chǎng
mù mén
mù táng
mù zhì
mù jì
mù yù
mù suì
mù jì
mù gōng
mù mù
mù biǎo
mù tíng
mù yuán
mù tián
suí jì
yú jì
hái jì
yǎn jì
zhèng jì
zhōng jì
sì jì
hàn jì
zhēng jì
pào jì
shī jì
bài jì
hé jì
tǎ jì
fán jì
sàng jì
sì jì
yuè jì
diàn jì
gào jì
jí jì
mà jì
suí jì
gòng jì
chái jì
láo jì
mìng jì
liáo jì
liáo jì
yú jì
dú jì
fàn jì
pèi jì
xuè jì
chūn jì
yàn jì
zhōu jì
duò jì
biān jì
yě jì
sài jì
dì jì
sān jì
xiàng jì
guā jì
gòng jì
rǔ jì
mà jì
fù jì
yǐn jì
zhòng jì
kāi jì
zhí jì
lèi jì
shēng jì
zhèn jì
jiāo jì
pū jì
suō jì
fán jì
yá jì
tǐng jì
nèi jì
cì jì
zàn jì
fú jì
dà jì
bīng jì
bá jì
lù jì
xiàn jì
shī jì
xiōng jì
xiá jì
fèng jì
mǎ jì
dàn jì
cè jì
dīng jì
bīn jì
lín jì
jǐn jì
zhù jì
yuè jì
fù jì
diào jì
chǎn jì
wài jì
liàn jì
qiū jì
dào jì
gòng jì
wèi jì
lèi jì
cháng jì
yín jì
huā jì
shè jì
wàng jì
jiā jì
zhà jì
zhǔ jì
chái jì
jiào jì
xiáng jì
sù jì
gōng jì
luò jì
shāng jì
sǎo jì
xià jì
cí jì
xì jì
biàn jì
āi jì
ráng jì
guī jì
dòu jì
mù jì
péi jì
在墓前祭祀；.扫墓。
⒈ 在墓前祭祀；扫墓。 《后汉书·明帝纪》“永平元年春正月，帝率公卿已下朝於原陵，如元会仪” 李贤注引《汉官仪》曰：“古不墓祭。
引秦始皇起寑於墓侧， 汉因而不改。”
宋赵彦卫《云麓漫钞》卷六：“自汉世祖令诸将出征拜墓以荣其乡，至唐开元詔许寒食上墓同拜埽礼，沿袭至今，遂有墓祭。”
清赵翼《陔馀丛考·墓祭》：“盖三代以上本无墓祭，故辛有见被髮祭野者而以为异。”
在墓地祭奠。
墓mù（名）坟墓：～碑｜～地｜～穴｜～葬。
祭读音：jì[ jì ]1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。