shè cāng
shè qíng
shè mù
shè qū
shè wēng
shè huì
shè xì
shè shǔ
shè gōng
shè kè
shè xué
shè xī
shè jì
shè jì
shè qún
shè miào
shè shī
shè rén
shè gǔ
shè zǎi
shè míng
shè bó
shè gǎo
shè qián
shè lì
shè zhǎng
shè shén
shè běi
shè lín
shè tuán
shè zōng
shè tán
shè yàn
shè yuán
shè nán
shè wéi
shè sǐ
shè sài
shè guǐ
shè jiāo
shè shì
shè jiào
shè yuán
zhèng jì
dīng jì
liàn jì
gòng jì
pū jì
zhí jì
sì jì
yuè jì
shī jì
fù jì
diàn jì
tǐng jì
xiá jì
bài jì
kāi jì
suí jì
bá jì
rǔ jì
zhǔ jì
fán jì
lèi jì
tǎ jì
xiáng jì
láo jì
zhōng jì
wài jì
xiàn jì
luò jì
zhòng jì
dàn jì
dòu jì
pèi jì
chǎn jì
wèi jì
lù jì
yě jì
gōng jì
liáo jì
cí jì
yá jì
sān jì
yǐn jì
zhù jì
lèi jì
yú jì
guī jì
yàn jì
dú jì
nèi jì
pào jì
sài jì
wàng jì
gòng jì
mù jì
shāng jì
yǎn jì
huā jì
hái jì
gào jì
yín jì
cì jì
xuè jì
chái jì
shī jì
dì jì
xià jì
suí jì
āi jì
mà jì
sàng jì
fú jì
péi jì
xì jì
xiōng jì
zhōu jì
shè jì
duò jì
shēng jì
dà jì
fán jì
fàn jì
gòng jì
diào jì
hàn jì
mà jì
yú jì
jí jì
hé jì
biān jì
sǎo jì
chái jì
jiào jì
chūn jì
fèng jì
jǐn jì
sù jì
ráng jì
qiū jì
jiāo jì
biàn jì
xiàng jì
cè jì
liáo jì
bīng jì
suō jì
cháng jì
jiā jì
lín jì
sì jì
mìng jì
zhēng jì
zhèn jì
fù jì
yuè jì
dào jì
zàn jì
guā jì
mǎ jì
zhà jì
bīn jì
⒈ 古谓祭祀土地神。
引《周礼·地官·鼓人》：“以灵鼓鼓社祭。”
郑玄注：“社祭，祭地祇也。”
社shè(1)（名）共同工作或生活的一种集体组织：报～｜合作～。(2)（名）古代把土神和祭土神的地方、日子和祭礼都叫社：春～｜～日｜～稷。
祭读音：jì[ jì ]1. 对死者表示追悼、敬意的仪式：祭奠。祭礼。祭灵。祭典。祭扫。
2. 供奉鬼神或祖先：祭祖。祭天。祭祀。祭灶。
3. 使用（法宝）：祭起一件法宝。