pǐn xìng
pǐn fú
pǐn hóng
pǐn děng
pǐn shì
pǐn jìn
pǐn dé
pǐn xì
pǐn zhǒng
pǐn mào
pǐn cì
pǐn wèi
pǐn xiàng
pǐn cí
pǐn pái
pǐn lǜ
pǐn láng
pǐn zhì
pǐn chóu
pǐn yàn
pǐn guān
pǐn jiǔ
pǐn zhì
pǐn lì
pǐn gé
pǐn hé
pǐn lèi
pǐn héng
pǐn sè
pǐn xuǎn
pǐn bié
pǐn zhǒng
pǐn zhù
pǐn yàng
pǐn gǔ
pǐn zú
pǐn pái
pǐn lán
pǐn zǐ
pǐn mù
pǐn yuè
pǐn dù
pǐn zhì
pǐn wù
pǐn zhuó
pǐn shì
pǐn cóng
pǐn xué
pǐn bǔ
pǐn zhú
pǐn cháng
pǐn lìng
pǐn dā
pǐn liú
pǐn chá
pǐn dì
pǐn wèi
pǐn zǎo
pǐn zhì
pǐn wàng
pǐn rén
pǐn zhì
pǐn diào
pǐn yuè
pǐn pǐn
pǐn jué
pǐn yì
pǐn tǐ
pǐn zhuàng
pǐn liàng
pǐn píng
pǐn zhuàn
pǐn lù
pǐn gòng
pǐn shù
pǐn gài
pǐn lùn
pǐn shǎng
pǐn jiē
pǐn dì
pǐn zé
pǐn míng
pǐn xíng
pǐn liào
pǐn dí
pǐn jiē
pǐn qí
pǐn cái
pǐn huì
pǐn jí
pǐn míng
pǐn tāi
pǐn yì
pǐn xiàng
pǐn shí
pǐn jí
pǐn mìng
pǐn tí
pǐn chén
pǐn zhāng
pǐn jiàn
pǐn sú
pǐn zhe
pǐn zhì
pǐn hé
pǐn dìng
pǐn yùn
pǐn jiàn
pǐn lǜ
pǐn tuō
dí cháng
dà cháng
qiǎn cháng
xún cháng
mèng cháng
xiá cháng
bǎo cháng
hú cháng
wèi cháng
yuè cháng
hé cháng
bèi cháng
ān cháng
dàn cháng
cuì cháng
pǐn cháng
qiū cháng
jū cháng
xiǎng cháng
biàn cháng
bú cháng
huān cháng
dì cháng
zhēng cháng
biàn cháng
hé cháng
shì cháng
zǔ cháng
zhēng cháng
xīn cháng
fèng cháng
xián cháng
gēng cháng
qiè cháng
品尝pǐncháng
(1) 细致地辨别滋味;试图味道
例膳夫授祭,品尝食,王乃食。——《周礼·膳夫》。郑玄注:“品者,每物皆尝之。”品尝菜肴英savor;taste
⒈ 谓帝王进膳前先由人遍尝各种食物。
引《周礼·天官·膳夫》：“膳夫授祭，品尝食，王乃食。”
郑玄注：“品者，每物皆尝之。”
《资治通鉴·唐肃宗至德二载》：“尚食进食，上（ 唐肃宗 ）品尝而荐之。”
胡三省注：“品品必尝而后进。”
⒉ 尝；仔细品味。
引宋周煇《清波别志》卷中：“赵州瓜虀…… 煇北征，亦得品尝。”
清金农《五月二日吴孝廉瀚上舍招饮醉成此诗》：“酒名记注细可数，觥船瀲灧同品尝。”
清俞樾《茶香室三钞·欢门》：“诸酒肆结綵欢门，游人随处品尝，追欢买笑。”
原指遍尝各种食物，后引申为辨别品评。
品pǐn(1)（名）物品：商～｜产～｜战利～。(2)（量）等级；品级：上～｜下～。(3)（量）种类：～种。(4)（名）品质：人～｜～德。(5)（动）辨别好坏；品评：～茶。(6)（动）吹（管乐器；多指箫）：～箫｜～竹弹丝。(7)（Pǐn）姓。
尝读音：cháng尝cháng(1)基本义：（动）吃一点儿试试；辨别滋味。(2)（副）曾经。(3)（副）比喻经历过。