féi xīng
féi pàng
féi yí
féi yuán
féi quē
féi sī
féi gān
féi gāo
féi jiǎo
féi wěi
féi tǔ
féi chéng
féi nèn
féi dà
féi zéi
féi jiàn
féi shì
féi dùn
féi jí
féi zào
féi tián
féi zhuàng
féi cháng
féi jí
féi nóng
féi dùn
féi xiān
féi shì
féi zào
féi jiā
féi yuán
féi shòu
féi qiáng
féi zhāng
féi nóng
féi ráo
féi yīn
féi chāi
féi rùn
féi wò
féi shèng
féi yù
féi nuò
féi qiāo
féi táo
féi yì
féi hú
féi yì
féi cuì
féi zhù
féi bái
féi cáo
féi lì
féi xī
féi fèn
féi shuǐ
féi niú
féi shuò
féi jǐ
féi yì
féi shòu
féi mào
féi nì
féi hàn
féi hòu
féi quán
féi ròu
féi cí
féi zhì
féi shi
féi dǎ
féi jí
féi zé
féi xiào
féi nóng
féi mǎn
féi jiū
féi yú
féi zhū
féi tú
féi xiān
féi qīng
féi yǎn
féi zhòng
féi tián
féi sōng
féi fǔ
féi měi
féi qiāo
féi jìn
féi zhuàng
féi wěi
féi lì
féi liào
féi qú
féi méi
féi jié
féi dùn
féi zhuó
féi chōng
féi rén
féi biāo
féi shù
⒈ 后因称退隐为“肥遯”。
引《易·遯》：“上九，肥遯，无不利。”
孔颖达疏：“子夏传曰：‘肥，饶裕也。’……上九最在外极，无应於内，心无疑顾，是遯之最优，故曰肥遯。”
《三国志·蜀志·许靖等传论》：“秦宓始慕肥遯之高，而无若愚之实。然专对有餘，文藻壮美，可谓一时之才士矣。”
晋陶潜《自祭文》：“寿涉百龄，身慕肥遯。”
宋曾巩《发松门寄介甫》诗：“况闻肥遯须山在，早时事力胡能谋。”
明陶宗仪《辍耕录·叙画》：“武士多勇悍英烈之貌，隐逸识肥遯高世之节。”
清李渔《慎鸾交·谲讽》：“贵治的风俗近来醇薄何如，山林之中可有抱才肥遯之士。”
柳亚子《玉娇曲为钝根赋》：“失时豪俊仍肥遯，蛾眉别去餘长恨。”
隐居避世而自得其乐。《文选．桓温．荐谯元彦表》：「抱德肥遯，扬清渭波。」也作「肥遁」。
肥féi(1)（形）胖；肥沃。(2)（形）含脂肪多（但通常不用来形容人）：～肉｜～瘦儿。(3)（形）肥沃：～田。(4)使肥沃：草可以～田。(5)（名）肥料：畜～｜催～｜类～｜磷～。(6)由不正当的收入而富裕。(7)（形）肥大（跟‘瘦’相对）：棉袄的袖子太～了。
遯读音：dùn同“遁”。