féi jié
féi quán
féi měi
féi jìn
féi wò
féi shuò
féi yǎn
féi qiāo
féi dùn
féi xiān
féi jiàn
féi tián
féi nì
féi chōng
féi xiān
féi wěi
féi dùn
féi shì
féi qiáng
féi lì
féi méi
féi yí
féi quē
féi shi
féi jí
féi yuán
féi zhuó
féi yù
féi nóng
féi shòu
féi zhì
féi liào
féi yīn
féi jí
féi chéng
féi gān
féi zhuàng
féi fèn
féi shì
féi zào
féi pàng
féi chāi
féi niú
féi shèng
féi cháng
féi rùn
féi bái
féi ráo
féi yì
féi qú
féi nóng
féi hòu
féi zào
féi tǔ
féi yuán
féi mǎn
féi ròu
féi dà
féi zhòng
féi nóng
féi hú
féi jiū
féi xiào
féi tú
féi dǎ
féi cuì
féi tián
féi jiǎo
féi mào
féi zhāng
féi zhuàng
féi shuǐ
féi cáo
féi rén
féi dùn
féi jí
féi shòu
féi zé
féi sōng
féi hàn
féi qīng
féi sī
féi zhū
féi zhù
féi gāo
féi nèn
féi biāo
féi yú
féi xī
féi lì
féi xīng
féi cí
féi fǔ
féi nuò
féi qiāo
féi wěi
féi táo
féi yì
féi jǐ
féi shù
féi yì
féi jiā
féi zéi
⒈ 牲畜兽类膘肥肉厚。
引《左传·桓公六年》：“吾牲牷肥腯，粢盛丰备，何则不信？”
汉焦赣《易林·渐之比》：“文山鸿豹，肥腯多脂。”
《太平广记》卷四三七引唐薛用弱《集异记·卢言》：“经旬日，其犬甚肥腯。”
宋周密《齐东野语·北令邦》：“﹝毗狸﹞状类大鼠，极肥腯。”
元王祯《农书》卷五：“﹝牛﹞固之以牢揵，顺之以凉燠，时其饥饱，以适其性情，节其作息，以养其血气，则其皮毛润泽，肌体肥腯，力有餘而老不衰。”
⒉ 泛指肥胖。
引唐张鷟《朝野佥载》卷四：“唐礼部尚书祝钦明，颇涉经史，不闲时务，博硕肥腯，顽滞多疑。”
⒊ 指肥壮的牲畜。
引汉蔡邕《独断》：“凡祭祀宗庙礼牲之别名……豚曰肥腯。”
三国魏嵇康《黄门郎向子期＜难养生论＞》：“博硕肥腯，上帝是饗。”
晋葛洪《抱朴子·道意》：“烹宰肥腯，沃酹醪醴。”
形容牲畜肥大壮硕。
肥féi(1)（形）胖；肥沃。(2)（形）含脂肪多（但通常不用来形容人）：～肉｜～瘦儿。(3)（形）肥沃：～田。(4)使肥沃：草可以～田。(5)（名）肥料：畜～｜催～｜类～｜磷～。(6)由不正当的收入而富裕。(7)（形）肥大（跟‘瘦’相对）：棉袄的袖子太～了。
腯读音：tú（猪）肥。