féi tián
féi yì
féi nèn
féi dǎ
féi rén
féi hàn
féi zhuàng
féi qiáng
féi rùn
féi cuì
féi zào
féi nóng
féi pàng
féi zhū
féi gāo
féi jìn
féi xiān
féi jí
féi cáo
féi nuò
féi lì
féi niú
féi zhuó
féi quán
féi cí
féi yì
féi quē
féi qú
féi měi
féi xiān
féi shì
féi yú
féi jiǎo
féi shòu
féi gān
féi zhòng
féi yuán
féi yīn
féi wěi
féi qiāo
féi mǎn
féi jié
féi sōng
féi zé
féi shuò
féi jí
féi chāi
féi jí
féi qīng
féi chéng
féi zhuàng
féi shuǐ
féi dùn
féi biāo
féi wò
féi sī
féi méi
féi mào
féi jǐ
féi tú
féi zào
féi hòu
féi ròu
féi qiāo
féi yí
féi nóng
féi yǎn
féi dùn
féi yì
féi shòu
féi jiā
féi ráo
féi yuán
féi dùn
féi xī
féi chōng
féi shù
féi xiào
féi xīng
féi dà
féi lì
féi zhāng
féi zhù
féi shi
féi fǔ
féi tǔ
féi shì
féi yù
féi zhì
féi bái
féi nì
féi hú
féi shèng
féi wěi
féi liào
féi cháng
féi jiū
féi jiàn
féi nóng
féi táo
féi zéi
féi tián
féi fèn
⒈ 亦作“肥脓”。亦作“肥浓”。厚味；美味。
引《淮南子·主术训》：“肥醲甘脆，非不美也。”
《文选·枚乘＜七发＞》：“甘脆肥脓，命曰腐肠之药。”
李善注：“脓，厚之味也。”
北魏贾思勰《齐民要术·杂说》：“夏至先后各十五日，薄滋味，勿多食肥醲。”
唐张籍《董公》诗：“公衣无文采，公食少肥浓。”
唐白居易《寄卢少卿》诗：“颜回何为者，簟瓢纔自给；肥醲不到口，年不登三十。”
元刘祁《归潜志》卷十三：“肥浓甘脆，世所共珍，使饱而遇之，则食如泥土。”
肥féi(1)（形）胖；肥沃。(2)（形）含脂肪多（但通常不用来形容人）：～肉｜～瘦儿。(3)（形）肥沃：～田。(4)使肥沃：草可以～田。(5)（名）肥料：畜～｜催～｜类～｜磷～。(6)由不正当的收入而富裕。(7)（形）肥大（跟‘瘦’相对）：棉袄的袖子太～了。
醲读音：nóng醲nóng（形）〈书〉酒味厚。