rùn nán
rùn lì
rùn zé
rùn shēn
rùn jìn
rùn yǔ
rùn fū
rùn yù
rùn měi
rùn tuó
rùn lì
rùn nì
rùn xià
rùn qì
rùn jiā
rùn huò
rùn yì
rùn rù
rùn wū
rùn shī
rùn zī
rùn huá
rùn háo
rùn yū
rùn bǐ
rùn shì
rùn lù
rùn lǎng
rùn gé
yǔ shī
qiū shī
dī shī
shuǐ shī
shǔ shī
rú shī
jǔ shī
bì shī
tán shī
shù shī
cháo shī
bèng shī
jiāo shī
jí shī
yuè shī
jīn shī
yǐn shī
zhēng shī
zhān shī
jiā shī
jī shī
rùn shī
bēi shī
pí shī
huì shī
diàn shī
jīng shī
nián shī
xià shī
yīn shī
méi shī
rù shī
bì shī
fēng shī
wēn shī
tā shī
zào shī
hán shī
jiàn shī
jūn shī
xī shī
màn shī
qū shī
润湿rùn shī
1.
英moist;2. 潮湿而润泽的;湿润。
例清晨,一切都沉浸在润湿的雾气里。英土壤、空气等;3. 沾湿;浸湿。
例小雨润湿了她的长发。⒈ 潮湿;湿润。
引《逸周书·文传》:“土可犯材,可蓄润湿。”
《墨子·辞过》:“古之民,未知为宫室,时就陵阜而居,穴而处,下润湿伤民,故圣王作为宫室。”
茅盾《子夜》八:“同时幻象在他润湿的眼前浮起来:那娇红的竟不是杜鹃,而是他女儿的笑靥。”
⒉ 使湿润。
引巴金《灭亡》第四章:“我要用我底真诚的、纯洁的爱底眼泪来润湿它。”
潮湿。
润rùn(1)(形)细腻光滑;滋润:光~|~泽。(2)(动)加油或水;使不干枯:浸~|~嗓子。(3)(动)使有光彩(指修改文章):~色|~饰。(4)(名)利益;好处:分~|利~。
湿读音:shī湿shī(形)沾了水的或显出含水分多的:~病|~度|~气。