rùn jìn
rùn lù
rùn zī
rùn nán
rùn lì
rùn měi
rùn lì
rùn lǎng
rùn shì
rùn yǔ
rùn wū
rùn xià
rùn huá
rùn nì
rùn shī
rùn tuó
rùn qì
rùn zé
rùn shēn
rùn huò
rùn jiā
rùn yū
rùn yì
rùn háo
rùn bǐ
rùn fū
rùn yù
rùn gé
rùn rù
xiāng nì
jié nì
féi nì
xì nì
qǐ nì
chén nì
fán nì
shēng nì
yóu nì
fēng nì
yún nì
rěn nì
sōng nì
mǒ nì
bái nì
cháo nì
sù nì
huá nì
qǐ nì
wū nì
wēn nì
kǔ nì
jīn nì
zhī nì
róu nì
xīng nì
wū nì
tián nì
ào nì
shān nì
yàn nì
shān nì
shuā nì
yù nì
rùn nì
gòu nì
⒈ 光滑细腻；润泽细腻。
引宋乐史《杨太真外传》卷下：“上皇发囊，且曰：‘此瑞龙脑香也，吾曾施於暖池玉莲朶，再幸尚有香气宛然。况乎丝缕润腻之物哉。’”
清葆光子《物妖志·石》：“墙侧有捣衣石一片，洁白润腻，人尝坐之。”
柔石《二月》四：“柔白的脸孔，这时两颊起了红色，润腻的、光洁的。”
润泽滑腻。
润rùn(1)（形）细腻光滑；滋润：光～｜～泽。(2)（动）加油或水；使不干枯：浸～｜～嗓子。(3)（动）使有光彩（指修改文章）：～色｜～饰。(4)（名）利益；好处：分～｜利～。
腻读音：nì1.食物油脂过多，使人不想吃：油～。
2.厌烦：越听越～。
3.细致；光润：细～。
4.积垢：尘～。