chén tí
chén zhá
chén yú
chén cí
chén zhù
chén jǐn
chén wǎng
chén yóu
chén hàn
chén wēi
chén mìng
chén chuán
chén zèng
chén yán
chén què
chén ruì
chén zhāng
chén niàn
chén jīn
chén jí
chén jīng
chén tīng
chén hàn
chén yuán
chén xuān
chén lì
chén gē
chén lǜ
chén jiàn
chén yǔ
chén yǐ
chén xiàng
chén duàn
chén liú
chén lù
chén yīn
chén juàn
chén bì
chén fēi
chén háo
chén huái
chén mó
chén suàn
chén zhōng
chén zhǐ
chén lún
chén míng
chén zhǔ
chén shēng
chén yán
chén juàn
chén xīn
chén zǎo
chén bǐ
chén ēn
chén zào
chén shǎng
chén jiē
chén cōng
chén yí
chén yè
chén zhèng
chén chǒng
chén jià
chén móu
chén zhōu
chén jǐng
chén wèi
chén jū
chén kuí
chén wén
chén huàn
chén yào
chén shū
⒈ 帝王之冠。借指帝王。
引唐无名氏《梅妃传》：“忆昔太液清波，水光荡浮，笙歌燕赏，陪从宸旒。”
明陈汝元《金莲记·首引》：“幸子由申救，远謫黄州，不久量移儋耳，重拜宸旒。”
明沉德符《野获编·礼部·笏囊佩袋》：“嘉靖初年， 世宗升殿，尚宝卿谢敏行以故事捧宝逼近宸旒，其佩忽与上佩相纠结，赖中官始得解。”
帝王所戴的冠帽。借指皇帝。
宸chén(1)（名）〈书〉屋宇；深邃的房屋。(2)（名）〈书〉封建时代指帝王住的地方；引申为王位、帝王的代称。
旒读音：liú旒liú(1)（名）旗子上面的飘带。(2)（名）古代皇帝礼帽前后的玉串。