jiáo shé
jiáo niè
jiáo kǒu
jiáo chī
jiáo yǎo
jiáo zá
jiáo tūn
jiáo là
jiáo wèi
jiáo jiáo
jiáo niè
jiáo yǔ
jiáo shū
jiáo qū
jiáo zi
jiáo yong
jiáo huán
jiáo mín
jiáo làn
jiáo zuǐ
jiáo yàn
jiáo chuò
jiáo bǐ
jiáo chǐ
jiáo jiǔ
jiáo tóu
jiáo yá
jiáo zhǐ
jiáo zhēng
jiáo běn
tūn niè
dì niè
qīn niè
hé niè
shí niè
yǎo niè
zé niè
yǎo niè
tí niè
piāo niè
xīng niè
dàn niè
zuǐ niè
shuǐ niè
kěn niè
zǎ niè
sōu niè
quē niè
shí niè
chōng niè
zé niè
jiáo niè
shì niè
shù niè
bò niè
yǐ niè
xiè niè
chù niè
tù niè
xián niè
zā niè
cóng niè
jué niè
⒈ 咬啮。
引《宣和遗事》前集：“崇寧五年夏， 解州有蛟在盐池作祟，布炁十餘里，人畜在炁中者，輒皆嚼嚙，伤人甚众。”
⒉ 嚼齧：咬啮。
引三国魏阮籍《元父赋》：“于其远险……熊虎是生。故人民被害嚼啮。”
唐杜甫《哀江头》诗：“輦前才人带弓箭，白马嚼啮黄金勒。”
一本作“噍啮”、“嚼囓”。 唐韩愈《陆浑山火一首和皇甫湜用其韵》：“雷公擘山海水翻，齿牙嚼啮舌腭反。”