jiáo niè
jiáo zhǐ
jiáo bǐ
jiáo yǎo
jiáo yong
jiáo zi
jiáo wèi
jiáo yàn
jiáo qū
jiáo chī
jiáo kǒu
jiáo shū
jiáo jiáo
jiáo jiǔ
jiáo chǐ
jiáo tóu
jiáo zuǐ
jiáo niè
jiáo huán
jiáo běn
jiáo là
jiáo làn
jiáo chuò
jiáo zhēng
jiáo tūn
jiáo yǔ
jiáo yá
jiáo zá
jiáo mín
jiáo shé
xué shé
lǜ shé
bǎi shé
è shé
làng shé
jué shé
nòng shé
lìn shé
jiàn shé
mài shé
míng shé
què shé
biàn shé
yáo shé
chì shé
jūn shé
chǐ shé
mí shé
duàn shé
bì shé
jiǎo shé
diàn shé
cháng shé
xiù shé
sè shé
yí shé
chàn shé
wěn shé
tà shé
lì shé
gǔ shé
chán shé
shuō shé
mù shé
zé shé
èr shé
shà shé
yú shé
bǐ shé
cì shé
zhèng shé
juǎn shé
chún shé
què shé
zhòng shé
yīng shé
mǔ shé
zé shé
jué shé
zé shé
suō shé
liǎng shé
diào shé
ráo shé
xiǎo shé
yǎo shé
diào shé
mén shé
fǎn shé
biàn shé
guǎng shé
mào shé
jiáo shé
jiāo shé
lǜ shé
guǐ shé
fèi shé
māo shé
chuō shé
chēng shé
dàn shé
gǔ shé
duó shé
pò shé
kǒu shé
zuǐ shé
fàn shé
zhōng shé
xiāo shé
zǐ shé
gōu shé
dú shé
tūn shé
miào shé
jié shé
tiě shé
guā shé
jiǎo shé
tǔ shé
niǎn shé
jī shé
huǒ shé
yā shé
nìng shé
jìn shé
jiá shé
huáng shé
qiǎo shé
yáng shé
gào shé
jié shé
niē shé
fǎn shé
gǒu shé
tāo shé
shì shé
hóu shé
guà shé
嚼舌jiáoshé
(1) 瞎说;没有事实根据地议论
例乱[.好工具]嚼舌英wag one’s tongue(2) 作无谓的争辩。也说“嚼舌根”、“嚼舌头”
英argue meaninglessly with⒈ 咬破舌头。
引鲁迅《华盖集·“碰壁”之馀》：“即使敌手用了卑劣的流言和阴谋，也应该正襟危坐，毫无愤怨，默默地吃苦；或则戟指嚼舌，喷血而亡。”
⒉ 乱说；搬弄是非。
引元无名氏《货郎旦》第二折：“他自吃醉了，这等脚高步低，立也立不住，干我甚么事，説我推他，要你来嚼舌。”
明吴炳《画中人·友瞷》：“胡大，不要嚼舌！”
⒊ 无谓地争辩。
例如：没工夫跟你嚼舌。
随口胡说、搬弄是非。
如：「我忙得很，没时间跟你嚼舌。」
1. 用牙齿咬碎：细嚼慢咽。味同嚼蜡。
舌读音：shé舌shé(1)（名）舌头。(2)（名）像舌头的东西：火～。(3)（名）铃或铎中的锤。