chéng dào
chéng lìng
chéng guī
chéng zhì
chéng jìng
chéng shì
chéng zhì
chéng shǐ
chéng shēn
chéng sù
chéng kuǎn
chéng dǔ
chéng míng
chéng qí
chéng huáng
chéng niàn
chéng xiào
chéng jiàn
chéng bì
chéng qì
chéng kěn
chéng què
chéng gǎn
chéng xiàn
chéng shì
chéng zhēn
chéng xìn
chéng sù
chéng qiē
chéng shuō
chéng pǔ
chéng yǒng
chéng qián
chéng jìn
chéng què
chéng xīn
chéng chén
chéng zhí
chéng qǐng
chéng shù
chéng fú
chéng yì
chéng xiè
chéng dǎng
chéng guàn
chéng zhēn
chéng rán
chéng jǐn
chéng wěi
chéng néng
chéng ruò
chéng zhì
chéng pìn
chéng liàng
chéng què
chéng lǐ
chéng lì
chéng kǔn
chéng qín
chéng jì
chéng kè
chéng rú
chéng zhèng
chéng wàng
chéng liè
chéng chún
chéng zhì
chéng gěng
chéng jié
chéng yuàn
chéng zhōng
chéng kǎi
chéng huái
chéng dì
chéng dāng
chéng qiè
chéng xiào
chéng yī
chéng wěi
chéng xiào
chéng lì
chéng jié
chéng kuǎn
chéng hòu
chéng zhí
chéng xuán
chéng shí
chéng shàn
chéng yán
chéng zhuāng
chéng kǒng
chéng yuè
fán wěi
jiǎo wěi
gǔ wěi
shù wěi
nán wěi
qīng wěi
huì wěi
chǎn wěi
wū wěi
jiǎo wěi
cù wěi
yāo wěi
jiān wěi
jiāo wěi
jiǎ wěi
kōng wěi
làn wěi
qī wěi
fú wěi
tuō wěi
jiàn wěi
diāo wěi
dí wěi
bǎi wěi
shì wěi
fān wěi
qiǎo wěi
cuàn wěi
àn wěi
zhì wěi
yín wěi
zhēn wěi
jīn wěi
huàn wěi
chéng wěi
guǐ wěi
chóu wěi
guà wěi
é wěi
kǔ wěi
huá wěi
guāi wěi
chǐ wěi
xíng wěi
tè wěi
huá wěi
qǐng wěi
zhà wěi
yāo wěi
xū wěi
⒈ 真诚与虚伪。
引三国魏何晏《景福殿赋》:“观器械之良窳,察俗化之诚伪。”
清唐甄《潜书·受任》:“君子之始得君也,观其聪明,观其用舍,观其诚伪,观其度量。”
清傅维鳞《明书·乱贼传二·满四》:“贼虽降,诚伪叵测。”
诚chéng(1)(形)真实的(心意):~心~意|开~布公。(2)(副)〈书〉实在;的确:~然。
伪读音:wěi伪(1)(形)有意做作掩盖本来面貌的;虚假:~币|~令。(2)(形)不合法的:~造|~选。