chéng bì
chéng pǔ
chéng yī
chéng zhì
chéng xìn
chéng lì
chéng qǐng
chéng huáng
chéng míng
chéng guàn
chéng zhōng
chéng yǒng
chéng qiè
chéng xiào
chéng zhì
chéng chén
chéng kuǎn
chéng guī
chéng kǒng
chéng zhēn
chéng xuán
chéng shuō
chéng liè
chéng wàng
chéng qián
chéng liàng
chéng yán
chéng zhí
chéng jìng
chéng xiào
chéng ruò
chéng chún
chéng néng
chéng zhì
chéng rán
chéng wěi
chéng wěi
chéng lǐ
chéng sù
chéng xiàn
chéng qí
chéng rú
chéng kuǎn
chéng zhuāng
chéng shēn
chéng fú
chéng jì
chéng shàn
chéng yì
chéng xīn
chéng pìn
chéng dǔ
chéng qiē
chéng dào
chéng huái
chéng zhí
chéng qín
chéng què
chéng shù
chéng kǔn
chéng hòu
chéng niàn
chéng kǎi
chéng xiè
chéng shí
chéng dāng
chéng zhèng
chéng jǐn
chéng lìng
chéng dì
chéng gěng
chéng zhēn
chéng xiào
chéng shì
chéng lì
chéng gǎn
chéng dǎng
chéng kěn
chéng què
chéng yuè
chéng kè
chéng sù
chéng shǐ
chéng jié
chéng yuàn
chéng qì
chéng què
chéng jiàn
chéng shì
chéng zhì
chéng jìn
chéng jié
xiàn jiàn
chén jiàn
chéng jiàn
kuī jiàn
shú jiàn
shàn jiàn
mì jiàn
jù jiàn
dù jiàn
guī jiàn
fēng jiàn
qiáng jiàn
bǐ jiàn
kuāng jiàn
fú jiàn
kū jiàn
bǐ jiàn
wǔ jiàn
qiē jiàn
bì jiàn
sì jiàn
shú jiàn
shī jiàn
wēi jiàn
zhèng jiàn
kuī jiàn
bǐ jiàn
liè jiàn
fěng jiàn
wèn jiàn
sān jiàn
jí jiàn
wéi jiàn
lùn jiàn
zhòu jiàn
zhōng jiàn
cái jiàn
zhèng jiàn
jìn jiàn
zhǐ jiàn
zhēn jiàn
nì jiàn
jiàng jiàn
èr jiàn
yōu jiàn
chù jiàn
jiāo jiàn
quàn jiàn
dà jiàn
kǔ jiàn
gěi jiàn
sī jiàn
mǐn jiàn
jī jiàn
yì jiàn
shùn jiàn
jù jiàn
zhāo jiàn
jié jiàn
jué jiàn
hē jiàn
sǐ jiàn
miàn jiàn
jī jiàn
fàn jiàn
xiǎn jiàn
zhì jiàn
yán jiàn
zuǒ jiàn
gǔ jiàn
nà jiàn
mù jiàn
jiǎn jiàn
mò jiàn
zhēng jiàn
shuō jiàn
zhí jiàn
bīng jiàn
zhōng jiàn
cóng jiàn
⒈ 忠谏。
引北齐颜之推《颜氏家训·勉学》：“未知事君者，欲其观古人之守职无侵，见危授命，不忘诚諫，以利社稷，惻然自念，思欲效之也。”
王利器集解：“‘诚’避隋文帝父‘忠’字讳改。”
诚chéng(1)（形）真实的（心意）：～心～意｜开～布公。(2)（副）〈书〉实在；的确：～然。
谏读音：jiàn谏jiàn（动）旧时称规劝君主、尊长；使之改正错误：从～如流｜进～。