chéng què
chéng hòu
chéng zhèng
chéng yī
chéng dào
chéng huáng
chéng jié
chéng què
chéng liè
chéng shì
chéng kuǎn
chéng yán
chéng shàn
chéng zhì
chéng shēn
chéng míng
chéng qín
chéng zhí
chéng huái
chéng zhì
chéng zhēn
chéng kǔn
chéng xiè
chéng shí
chéng chén
chéng gǎn
chéng pǔ
chéng yì
chéng gěng
chéng guàn
chéng jìn
chéng shì
chéng shuō
chéng kěn
chéng qiè
chéng xīn
chéng zhuāng
chéng yǒng
chéng shǐ
chéng kǎi
chéng ruò
chéng liàng
chéng qí
chéng guī
chéng xiào
chéng kǒng
chéng zhì
chéng wěi
chéng wěi
chéng xiàn
chéng jiàn
chéng xìn
chéng shù
chéng lì
chéng pìn
chéng lìng
chéng yuè
chéng zhì
chéng sù
chéng jǐn
chéng lǐ
chéng néng
chéng qiē
chéng zhōng
chéng jì
chéng kè
chéng què
chéng dì
chéng fú
chéng lì
chéng kuǎn
chéng xiào
chéng chún
chéng dāng
chéng qián
chéng jìng
chéng bì
chéng qì
chéng sù
chéng qǐng
chéng rán
chéng dǎng
chéng niàn
chéng rú
chéng xiào
chéng jié
chéng xuán
chéng dǔ
chéng zhí
chéng zhēn
chéng yuàn
chéng wàng
⒈ 真实而详审。
引《华严经·十回向品》：“为令一切众生，得六十种音声，发言诚諦，皆可信受。”
⒉ 真谛，真正的道理或意义。
引章炳麟《四惑论》：“今人以为神圣不可干者，一曰公理，二曰进化，三曰惟物，四曰自然。有如其实而强施者，有非其实而谬託者，要之，皆眩惑失情，不由诚諦。”
鲁迅《集外集拾遗补编·儗播布美术意见书》：“顾实则美术诚諦，固在发扬真美，以娱人情，比其见利致用，乃不期之成果。”
诚chéng(1)（形）真实的（心意）：～心～意｜开～布公。(2)（副）〈书〉实在；的确：～然。
谛读音：dì谛dì(1)〈书〉(2)本义：（形）详细；仔细（看或听）。(3)（名）道理（原为佛教用语）。